Pishtarët nuk guxojmë t’i lemë në harresë, ata i ka në brendësi historia !

Nga Rudi Berisha

Prishtinë, 03 dhjetor – Sot rruga e dëshmorëve është rruga e vetme në paqe të përjetshme. Në ndiçmin e natës kujtoj dëshmorin, strategun, njeriun që i doli në ballë krimineleve shtetëror të popullit shqiptarë, atyre që erdhën nga largësia e djajve për të plaçkitur, djegur, vrarë, dhunuar e masakruar popullin e pafajshëm shqiptar në Kosovë.

Ky idealistë, ky patriot, ky nismëtar ishte pagëzuar më emrin ndriçim, më emrin Zahir, quhet Zahir Pajaziti.

Rruga e tij ishte e rëndë, ishte më plot rreziqe dhe pengesa. Por trimat vendosin, japin një betim për të vdekur për atdhe, për liri, por janë të bindur në fitore. Dëshmorët përherë zgjedhin në mes të jetës dhe vdekjes, dhe kanë zgjedhur vdekjen që ju siguron jetë të qet e të përjetshme.

Zahir Pajaziti ishte dhe do mbetet komandanti i parë i lirisë, legjendë e paharruar e kombit edhe pse nga disa sot mundohen të hedhin një pluhur harrese për këtë pishtar të pushkës, të gjakut e të lirisë së Kosovës.

Shqiponjat e ruajnë nderin tuaj, e ruajnë gjakun tuaj, e ruajnë të vërtetën tuaj o trim i gjakut, trim i atdheut. Lulet e bardha të bien mbi varrin tënd dhe këto lule ruajnë bardhësinë tënde, lulet e kuqe ruajnë gjakun e shtrenjtë tëndin të lirisë o Zahir Pajaziti.

Isha fëmijë kur po dëgjoja për trimërinë tuaj, por çetniket nuk pranofshin të vërtetën dhe dorë-hekurin tuaj, ata dhe disa shqip-folës bërën propagandë dhe thanë’’ kjo është një dorë tradhtare dhe po i shërben UDB-së’’ që të ikin interesimin e popullit nga trimat që kishin marr pushkën në dorë dhe po vdesin për liri.

Por kjo ishte e kotë. Por ne populli yt Zahir, ishim të bindur në sinqeritetin tuaj, në luftën e drejtë që kishe filluar, në trimërinë tuaj, dhe në fjalët tua që Kosova do jetë shtet i lirë, sovran dhe i bashkuar në një Shqipëri.

Kështu ishit betuar ju, kështu ishte edhe betimi para flamurit të gjakut, flamurit kuq e zi, flamurit kombëtar, kështu ishte betimi i UÇK-së.

Një grup njerëzish të pa njerëzi harruan këtë trim të kohës së luleve të dëshmuara më jetë për vdekje. Shikoja shumë foto që janë të kombinuara që ka plotë dëshmorë të bashkuar në atë foto legjende, po mungon Zahir Pajaziti, mungon Heroi i kombit shqiptar. Mungon e vërteta e truallit tonë të Llapi, e të Kosovës.

Një grup autoresh, njerëzish mundohen të ndajnë krahinë e UÇK-së, por dëshmorët janë dëshmorë, ata janë vet liria jonë. Meritat i ka gjaku i tyre dhe ne lirin e gëzojmë të paguar më gjakun e tyre, më jetën e tyre, dhe duhet të na vie keq nga familjarët e tyre.

Fjala liri nuk na erdhi nga qielli, por jeta liri na erdhi po nga ky gjak i trimave të fluturimit drejtë qiellit të kaltër. Unë sot jam i lirë, jam i lirë vetëm të mendoj lirshëm, por jo edhe të shprehëm lirshëm. Sa dua që një ditë të jem i lirë të Organizoi, të flas lirshëm, unë dua liri.

Edhe pse shumë herë më thanë që jeni i lirë, unë ju them: jo nuk jemi të lirë. Liria varet nga jeta e të jetuarit, nga rëndi i sigurisë së vendit, nga jeta e politikës sociale të zhvilluar nga institucionet sociale, nga mbrojtja e rëndit dhe qetësisë, nga jeta bukë për jetë, fjalë për vepër, shkrim për gazet, liri për fjalë dhe jo rrugë për ndalim të fjalës së lirë.

Zahir Pajaziti, nuk luftoj për një liri të tillë, por për një liri ku çdo zog pupël-bardhë të fluturoi në idetë, fjalët, mendimet, shprehjen e lirë në qiellin e kaltër. Lufta e madhe sot për pushtet, karrige na frikon shumë.

Sot më shumë së kurrë ka nevojë të ngritët mirëqenia sociale dhe të ruhen vlerat e mirëfillta të UÇK-së, dhe idealit e luftës së ishte në Kosovë në vitet e tmerrshme të popullit të Kosovës të vitit 1997 / 98 / 99 si dhe shumë vite më parë për popullin e Kosovës.

Zahir Pajaziti është dhe do të mbetet i paharruar përherë nga ne që do vim pas tij për të jetuar në tokën e gjakut. Zahir Pajaziti është legjenda, shembulli që duhet lexuar në vargje, mësuar në histori, praktikuar për trimëri, dhe udhëhequr si ai dhe dorë-hekurt për armiq.

Zahir Pajaziti për mua është shembulli më i rrallë në histori guerile, i çmuar për strategji dhe i përkryer në atentatet kundër trupave të djallit të ardhur nga pjella e dreqit të Serbisë të çoroditur të kohës së ikur.

I paharruar qoftë për ty kujtimi Zahir Pajazit, i paharruar qoftë beteja jote për liri, dhe shpirti yt përgjithmonë në paqe o pishtarë i pushkës dhe ideator i lirisë së Kosovës.

Publicisti / Shkrimtari / kryetari i Klubit Letrar ‘’ Zahir Pajaziti ‘’, Podujevë – Prishtinë

Rudi Berisha

[wow][/wow][rand][/rand]09.02.201423:16:51

Rudi - Poezia shkruajti:

Pishtarët nuk guxojmë t’i lemë në harresë, ata i ka në brendësi historia !

Nga Rudi Berisha

Prishtinë, 03 dhjetor – Sot rruga e dëshmorëve është rruga e vetme në paqe të përjetshme. Në ndiçmin e natës kujtoj dëshmorin, strategun, njeriun që i doli në ballë krimineleve shtetëror të popullit shqiptarë, atyre që erdhën nga largësia e djajve për të plaçkitur, djegur, vrarë, dhunuar e masakruar popullin e pafajshëm shqiptar në Kosovë.

Ky idealistë, ky patriot, ky nismëtar ishte pagëzuar më emrin ndriçim, më emrin Zahir, quhet Zahir Pajaziti.

Rruga e tij ishte e rëndë, ishte më plot rreziqe dhe pengesa. Por trimat vendosin, japin një betim për të vdekur për atdhe, për liri, por janë të bindur në fitore. Dëshmorët përherë zgjedhin në mes të jetës dhe vdekjes, dhe kanë zgjedhur vdekjen që ju siguron jetë të qet e të përjetshme.

Zahir Pajaziti ishte dhe do mbetet komandanti i parë i lirisë, legjendë e paharruar e kombit edhe pse nga disa sot mundohen të hedhin një pluhur harrese për këtë pishtar të pushkës, të gjakut e të lirisë së Kosovës.

Shqiponjat e ruajnë nderin tuaj, e ruajnë gjakun tuaj, e ruajnë të vërtetën tuaj o trim i gjakut, trim i atdheut. Lulet e bardha të bien mbi varrin tënd dhe këto lule ruajnë bardhësinë tënde, lulet e kuqe ruajnë gjakun e shtrenjtë tëndin të lirisë o Zahir Pajaziti.

Isha fëmijë kur po dëgjoja për trimërinë tuaj, por çetniket nuk pranofshin të vërtetën dhe dorë-hekurin tuaj, ata dhe disa shqip-folës bërën propagandë dhe thanë’’ kjo është një dorë tradhtare dhe po i shërben UDB-së’’ që të ikin interesimin e popullit nga trimat që kishin marr pushkën në dorë dhe po vdesin për liri.

Por kjo ishte e kotë. Por ne populli yt Zahir, ishim të bindur në sinqeritetin tuaj, në luftën e drejtë që kishe filluar, në trimërinë tuaj, dhe në fjalët tua që Kosova do jetë shtet i lirë, sovran dhe i bashkuar në një Shqipëri.

Kështu ishit betuar ju, kështu ishte edhe betimi para flamurit të gjakut, flamurit kuq e zi, flamurit kombëtar, kështu ishte betimi i UÇK-së.

Një grup njerëzish të pa njerëzi harruan këtë trim të kohës së luleve të dëshmuara më jetë për vdekje. Shikoja shumë foto që janë të kombinuara që ka plotë dëshmorë të bashkuar në atë foto legjende, po mungon Zahir Pajaziti, mungon Heroi i kombit shqiptar. Mungon e vërteta e truallit tonë të Llapi, e të Kosovës.

Një grup autoresh, njerëzish mundohen të ndajnë krahinë e UÇK-së, por dëshmorët janë dëshmorë, ata janë vet liria jonë. Meritat i ka gjaku i tyre dhe ne lirin e gëzojmë të paguar më gjakun e tyre, më jetën e tyre, dhe duhet të na vie keq nga familjarët e tyre.

Fjala liri nuk na erdhi nga qielli, por jeta liri na erdhi po nga ky gjak i trimave të fluturimit drejtë qiellit të kaltër. Unë sot jam i lirë, jam i lirë vetëm të mendoj lirshëm, por jo edhe të shprehëm lirshëm. Sa dua që një ditë të jem i lirë të Organizoi, të flas lirshëm, unë dua liri.

Edhe pse shumë herë më thanë që jeni i lirë, unë ju them: jo nuk jemi të lirë. Liria varet nga jeta e të jetuarit, nga rëndi i sigurisë së vendit, nga jeta e politikës sociale të zhvilluar nga institucionet sociale, nga mbrojtja e rëndit dhe qetësisë, nga jeta bukë për jetë, fjalë për vepër, shkrim për gazet, liri për fjalë dhe jo rrugë për ndalim të fjalës së lirë.

Zahir Pajaziti, nuk luftoj për një liri të tillë, por për një liri ku çdo zog pupël-bardhë të fluturoi në idetë, fjalët, mendimet, shprehjen e lirë në qiellin e kaltër. Lufta e madhe sot për pushtet, karrige na frikon shumë.

Sot më shumë së kurrë ka nevojë të ngritët mirëqenia sociale dhe të ruhen vlerat e mirëfillta të UÇK-së, dhe idealit e luftës së ishte në Kosovë në vitet e tmerrshme të popullit të Kosovës të vitit 1997 / 98 / 99 si dhe shumë vite më parë për popullin e Kosovës.

Zahir Pajaziti është dhe do të mbetet i paharruar përherë nga ne që do vim pas tij për të jetuar në tokën e gjakut. Zahir Pajaziti është legjenda, shembulli që duhet lexuar në vargje, mësuar në histori, praktikuar për trimëri, dhe udhëhequr si ai dhe dorë-hekurt për armiq.

Zahir Pajaziti për mua është shembulli më i rrallë në histori guerile, i çmuar për strategji dhe i përkryer në atentatet kundër trupave të djallit të ardhur nga pjella e dreqit të Serbisë të çoroditur të kohës së ikur.

I paharruar qoftë për ty kujtimi Zahir Pajazit, i paharruar qoftë beteja jote për liri, dhe shpirti yt përgjithmonë në paqe o pishtarë i pushkës dhe ideator i lirisë së Kosovës.

Publicisti / Shkrimtari / kryetari i Klubit Letrar ‘’ Zahir Pajaziti ‘’, Podujevë – Prishtinë

Rudi Berisha

ooooo