Pasioni për verën, nis sezoni i prodhimit të pijes “dehëse”

Eshtë fillim
shtatori dhe në komunen piktoreske të Bërzhitës, gjallëria e verës nuk
jep shenja zbehje në këtë zonë periferike të Tiranës.

Erzeni aty pranë përben një burim të
mirë për të gjithë gjelbërimin e zonës e mbi të gjitha kur vjen puna tek
prodhimtaria e tokës. Mbi te gjitha ky vit ka qene i mbare per hardhite
e zones. Bashkim Sallaku eshte banor autokton dhe mbi te gjitha eshte
nje prodhues i apasionuar i veres.

Vreshtaria nuk eshte okupimi
primar per Bashkimin por pasioni per veren e ka bere qe te shpenzoje me
shume kohe me vreshtat e tij. Por pasioni i madh per nje vresht te vogel
ka sjelle zgjerimin e siperfaqes dhe mbi te gjitha te varieteteve te
ketij fruti e per rrjedhoje te produkteve te tij qe mbi te gjitha
klasifikohen si kenaqesi po te kmi parasysh qe po flasim per pije
alkoolike. “Ka shesh te zi, moskat, kardinal dhe rexhina”, rrëfen
Bashkimi.

Por arsyeja kryesore pse ndodhemi buze Erzenit eshte
metoda me te cilen Bashkimi dhe shume banore te tjere te kesaj zone
gjate aksit Tirane- Elbasan e prodhojne veren e tyre. “E shtrydhim ne
nje kazan dhe e fusim ne fuci”, shton ai. Pas kraheve te Bashkimit
ndodhet makineria qe e shtrydh ne menyre automatike rrushin por ajo
eshte e paperdorur, ai na tregon se nuk e pelqeu shijen e veres te
prodhuar ashtu dhe perkunder arsyes ekonomike tradita fiton perparesi.
Dhe keshtu ka qene qe heren e pare.

Bashkimi mund te behet nje
prodhues industrial vere por nuk ka ndermend te kaloje ne shkalle
industriale. Madje ai eshte bere tashme nje prodhues ekspert e jo
thjesht amator i veres.