Poezi nga Faruk Buzhala

Barra

Jeta me duar në xhepa
gjysmë pako cigaresh në to
dhe me kaos mendimesh
sajuar në mendje.

Eci rrugës si një trup
i braktisur nga vetja.

Momenti i forcës
U nisa nga pika zero
të shkruaj një poezi
dhe
përnjëherë u ndala

për çudi
pashë se si të gjitha shkronjat
më ikën nga aty!

Çupa e pallatit të vjetër

1.
Buzë bregut të detit
Në pallatin e vjetër
Jeton çupa e rritur
Me valet e detit.
2.
E larë në ar
Nga rrezet e diellit
Sa I shkojnë për shtat
Ngjyrat e ylberit.
3.
Flokët e verdhë
Si fije floriri
Buzët e kuqe
Si fleta trëndafili.
4.
Skofiare e bukur
E bukur e nazefare
Trupin e hedhur
Të hedhur si sorkalle.
5.
Duke buzëqeshur
Kah ecën plazhit
Me flokët valëvitur
Derdhur krahërorit.
6.
Sytë e mëdhenjë
Të kaltërt si qielli
Thehen në ta
Rrezet e diellit.
7.
Kur më shiqon
Zemrën ma shiton
Nga dashuria në ty
Shpirti më gufon.
8.
Mori belkëputur
Mori lozonjare
Çupë,ah...çupë
Ç'më çmende fare.
9.
Mi more mendtë
Më trazove fare
Mi vodhe ëndrrat
Më hutove fare.
10.
Çupë moj çupë
e pallatit të vjetër
si ti ah...si ti
Nuk ka vajzë tjetër.

Dashuria në zemër

Ndërtova një zemër të madhe
strehë për gjithë njerëzit e botës
në të lahen mëkatet
treten ngjyrat shkrihen gjuhët
në të gjitha anët mund të lexosh
në plakate në reklama
rroftë dashuria
rroftë paqja
në te lulet nuk dojnë të ujiten
në te trupat dojnë të puthiten
në te Çdo nimbus shkëlqen mbi kokë
në te shpirtërat s’lidhen me shokë