SORKADHJA SHQIPTARE

e bukur shume baca Adem,te lumte

Falemnderit i dashur Shaban, komentet dhe përkrahja jote më japin forcë e vullnet, nderimet e mia.

Perlat radhiten si nje gjerdan per te zbukuruar letersine shqiptare nga nje emer i madh qe qe te gjithe e njohim nepermjet punes se tij te pareshtur.Dhe pse jeta nuk eshte treguar e mire me te ai vazhdon te na embelsoj dhe te coj para vlerat e poezise shqiptare.

Viola, Engjëllushja, arla . . . Nga zemra JU falënderoj që më lexoni, komentoni dhe kaq lartë më vlerësoni. Kam kënaqësinë e veçantë që gjindem në mesin tuaj dhe përkundër gjithë vrazhdësisë së jetës, ndjej se me JUVE rinohem edhe unë. Shpresoj që sadopak do të ju kënaq dhe relaksoj me shkrimet e mia modeste të kohë pas kohëshme.
Ju dua shumë, jeni tepër të veçanta.

Për kënaqësinë tuaj lexues të dashur të forumit hapesirajonë.com, po vendos sot një poezi me motiv paksa më të ndryshëm nga ai që zakonisht më frymëzon por ja që shpirti e zemra çuditërisht nuk po pranuakan dot pleqërinë duke konkluduar se zemrën dhe shpirtin nuk e pushtuakan dot tanket as avionet por këtë e bëka e vetmja d a sh u r i a.

PUSHTIM PA TANKE E AVIONË

Diku larg po afër kam një zemër
me rrënjë të forta thellë në shpirtin tim
s’e fsheh, është më e mira e të mirave femër
jetën që mëzgjatë e i jep shumë kuptim.

Një yll polar midis yjesh në gjithësi
shumë male e dete që ndriçon
ka pushtuar universin në gjithë poret e tij
me shenjtërinë, fisnikërinë, dashurinë... që dhuron.

Është një Dora d’Istri tjetër por asaj i ngjanë
me gjithë tiparet që e karakterizojnë,
nuk e dini, është zoti im qe të gjallë më mbanë
mirësia, njerëzorja, madhështia ... kurrë nuk i shterojnë.

Eh, të habitur shumë nga ju do të pyesin:
vërtetë njeriu në jetë dy herë po u bëka fëmi ?!!!
Jo, nuk e fsheh edhe po të më mbysin
njeriu vdes kur në shpirt nuk ndjenë më dashuri.

Motrushja ime Diellza

Ikin ditet dhe muajt me nxitim
Mungesa jote vret shpirtin tim
Ike ti o engjell i bekuar
Na le me lot dhe zemer te vetmuar.!

Shoket dhe shoqet kudo te kerkojn
Te luash e vallezosh me ta ata enderrojn!
Librat dhe fletoret,te presin ne bankat e shkolles!
Ti shfletoj dora jote e bute,e syri yt i bukur ti lexoj!

Te dua dhe te kujtoj gjithmone
E bukura Diellzushe,lule e njom!
Princesh e bukuris,zemra ime vogel.!
Mbiyll i gjithesis,drite e botes,engjell i dashuris..!


Keto pak vargje,i kushtoj motres time te vogel Diellza Berishes(Pajtime Ahmeti-Voglushja)

Engjellushe e dashur dhe respektuar, çfarëdo qe të them për të falënderuar, më duket sikur thash pak ose aspak prandaj vetëm dëshiroj të shpreh mirënjohjen time më të thellë me lutjet e mia më të sinqerta që këtë ndjesi, këtë solidaritet dhe këtë respekt të kem rastin dhe mundësinë ta shpërblej vetëm me të mira dhe në gëzimet tuaja personale e familjare.
Unë si gjysh i Diellzes por që mund të jem edhe gjysh i yti, përjetësisht do të jem mirënjohës ty dhe gjithë motrave e vëllazërve që u solidarizuan me dhimbjen tonë dhe në çfarëdo mënyre na shprehen ngushëllimet e tyre të sinqerta. Edhe këto vargje do ti marr e ruaj në dosjen e veçantë të Diellzes pasiqë më iku mundësia për t'i vendosur në ciklin e dytë "Zemërbardhët për Diellzen" të librit tim "Lulja la lulishten" kushtuar kësaj luleje të përjetësisë. Me respekt e dashamirësi, i yti gjyshi Adem.