Poezi malli per gurbetin

viola te lumt ajo goj dhe ajo zemer per keto poezii

Loti ne dhe te huaj


Loti ne dhe te huaj
lehte na pikon
leshon rrenje thelle
kush se beson
dhe ne gur te thate ai
ka per te zane
malli po me djeg per
te gjith per babe e nane



loti s´na u nda asnje
cast ne mergim
shpesh here vetja na
duket si jetim
dikush te na fyej me nje
fjale
buza shtremberohet
shpirti loton
zemra merr vaj


nese ky lot do ishte
i dobishem per treg
do isha pasuruar
do isha mbretresh
kaq shume jemi
perlotur e perlotur
nuk dua qe ta mendosh
e dashura moter


sa here qe kemi bere
biseda telefonike
receptori eshte lare me lote
duke degjuar
zerin e embelte nenes
fisnike
mundohesha ti fshija
te shperthenin nga mbrenda
e pamundur,persh me eshte ngritur
jo vetem shpirti por dhe zemra

nese mblidheshin lotet
qe bienin ne toke
do te punonte
do te punonte termocentrali
me i madhe ne bote
qe do te prodhoje vetem
te qeshura dhe jo lote


mjafton kaq sa kemi derdhur
mos te shkoj syri ne te shterruar
provojeni dhe ju qe se keni provuar kurr
hidherimin e pamjes se kufizuar
dhimbjen e pa fund te njeriut
qe e bete te vuaj


jo jo me lote do te ngrihen
dhe te vdekurit nga kjo toke
do te jene deshmitar
se edhe ajo jete ka lote


linda duke qare
u rrita me te njejten melodi
eshte domethense se
nuk ka lote ne pleqeri
nuk ka me ku te kete
ca i perpiu toka
ca u zhduken ne det

toka eshte e ngopur me lote
deti se gjithnje i terbuar
thote jep prap lote
syri i pergjigjet
tani me ka verbuar
nuk ka fuqi me lote
te prodhuar

Malli me mbyti per vendlindje !!!


Erdha ne Gyrbet,
Kur i Pata 2 vjet,
Nana nga gjumi me Zgjoj,

Nuk disha se ka po Shkoj,

Shendosh e mir ketu Mrrina,
Por disi
mu ndalke Fryma,
Kete Vend ndryshej e kish nze Dielli,
Mu dokshin Njerz
per Seri,


Nje vend jo i Rahatshem,
Nje vend per mua jo i
Pershtatshem,
Kisha shum mall per at Dhe,
Kisha mall per Shok e Shoqe e
aty ku kam Le,


Shum mall per Kojshi e Agjallar,
Isha edhe un
nder ata se i thonin vetit Mergimtar,
Kur un u nisa,e maj nmend se si
Qajshin,
Faqet e mija me Lot mi Lajshin,


Nuk i kuptosha ato
Gjana,
Tash po e sho se vetit e atyne qka ju Bana,
Si me qen e Adoptume,

Shum e pa lumtur edhe e pa Gezume,


Pa Shoke as Shoqe si e
Vetmuar,
Me shikojshin per Njeri t`huaj,
Shum shpesh mendojsha se jam
Anderr,
Por ne te vertet isha Zhganerr,


Tash po e kuptoj se ku
asht Jeta,
Aty kur leva e aty ku gjithe i Gjeta,
Edhe pse eshet Lloq e
Dhe eshte e Jotja,
Aty ku lulzon Fusha e Buzqesh Toka,


Tash po e
kuptoj se dheu i Gyrbetit shum i Ranë,
Syni Lotin menzi po e Banë,
Aty
ku ma fali Zoti Jeten,
Kam Deshir me ba
Vdekjen

Valle nga erdhi kjo fjale kush e shpiku nga ka dale
Ajo qe e
shpiku e pau gazepin valle a bani prov kurbetin
Oh kurbet I ran qenke sa do
zgjatesh mbi ket dhe a na thu kur do mbarosh
Ty ma mir met than mos qofsh.

Ti gjith botes I ke ardh hak na more te rinj na bane plak
-
Floket
tona ishin te zinj sot a shef qe na u kan thi
Oh kurbet te shytofshin zanat
me shami hek pot
Nemin nanat o ju nant e shqiperislidhni cepat
E shamis
mos I qani kurbetgjit se prap ne atdhe
Do kthen te rit.

MitrovicA shkruajti:viola te lumt ajo goj dhe ajo zemer per keto poezii

flm dreqoo si motra per vellan ma vella si ty nuk gjej

gjyshja
gjyshja s vjen
me ne shtepi
ne dhome
ndezur drita rri
nene q u be gjyshja
perrallen ma ka lene pergjysem
gjyshja iku lart ne qiell
iu be shpirti hene e dieel
sa her dielli te ndriqoje
gjyshe ty do te kujtoje
sa her hena do te ndrije
ne enderra gjyshja prape do vij

NË KËTË BOTË

Kupë qielli
e rruzull toke
sa mirë i krijove
O,Madhështia jote

Të mbretëroi drejtësia
puna,lumturia,jeta
Asgjë nuk krijove
nga urrejtëja

Po,urryesit
erdhën vet
e bënë shekullin,tërmet
më në fund
e thyan qafën e vet.

Poezi të bukura. Si mërgimtar, më mbushen syt me lot kur i lexoj.