AUTO-EPIGRAFI I QAMILIT TË VOGËL

AUTO
– EPITAFI I QAMILIT TË VOGËL

Se
në këtë botë , çdo gjë është gënjeshtare
, mashtruese dhe se gjithçka që ka lindur do të përfundojë
me vdekje , këtë më së miri na e dokumenton këngëtari popullor
legjendar Qamili i Vogël , i cili i vetëdijshëm se “ vdekja është
më afër se këmisha e veshur “, plot pesë vjet para se të vdiste
( në moshën 62 vjeçare , gjatë një sëmundje të rënd , nga e
cila mendonte se do të vdes ) e thuri auto-epitafin e vet me titull:
“VJERRSHA IME”, të cilën e kishte lënë amanet që të ia shkruajnë
mbi rrasë të varrit të tij !

Këtë
auto- epitaf , Qamili i ndjerë e kishte fshehur thellë në
dokumentacionin e tij krijues , me qëllim që të mos ia shohin
familja e tij, para se të vdiste !

Auto-epitafin
në dorëshkrim e kishte gjetur vajza e tij, Shqipja , gjatë hulumtimeve
të dokumentacionit dhe arkivit krijues të babait të saj .


VJERRSHA IME


O,
ju shokë, miq dhe dashamirë ,

Kur
t’ kaloni ndo ‘i herë k’tu pari –

K’theni
e m’ k’qyrni ku jam i shtrirë ,

Ndoshta
pak ju hiqet malli !


Këto
fjalë që janë n’ këtë guri –

Për
kujtim Ju, ua lash n’ atë jetë ,

Se
jam kenë gjithmonë i Juaji ,

Ju
këndova pa hiq pritesë !


Një
pjesë t’ botës e kërkova ,

Tuj
këndu’ ndër mërgimtarë...

Me
dëshirë gjithmonë iu këndova –

Veç
me i kënaqë kah ka shqiptarë !


Pra
, m’ kujtoni , or shokë të mi ,

E
mos harroni kët’ arshik të vjetër ,

Se
jam kenë nji sevdali ,

I
mirë e i keq – si unë s’ keni tjetër !


62
vjetët , unë që jetova –

Nuk
u ngina me atë jetë !...

Boll
fort para, që u mundova ,

Por
s’ ish çare për pa vdekë !...


***** Këtë
auto-epitaf Qamili i Vogël e kishte shkruar në Prishtinë, më datën
07.06.1986, kurse ka vdekur pesë vjet më vonë, më 04.11.1991.

Demir KRASNIQI “Qamili i Vogël –
zë që nuk shuhet”- Gjilan, 1995.