Mihallaq Qilleri

nga engjell a djall Sat 9 Oct 2010 - 9:40

G R E M I N A T…

Askush nuk do të mund të jetojë,

Aq gjatë pranë meje,

Mikja ime e përjetshme.

As nëna, as babai, as fëmijtë e mi

Që lindën më pas...

As universi bosh jashtë sferës

së atij shpirti…

Askush nuk do të mund jetojë më gjatë

Me mua qënien që thinjet përditë..

Mosha dhe hallet na zvogëluan disi,
Hakmarrja e kohës pa mëshirë na zvarrit,

Dhe dielli i jetës ka kthyer zenit.

Ne pas shpine shohim gjithnjë,

Vitet e mëdha-një trup, një shpirt

Përpara gremina e nëndheshme

Nuk na tremb...hiç !

nga engjell a djall Sat 9 Oct 2010 - 9:41

PËRFYTYRIM NEBULOZE

Vija të pjerrta ndajnë botën e përkoshme,

Në pjesë mikroplanetesh që ndizen e shuhen.

Qafë gruaje prej fildishi ku tri ngjyra pikëzohen,

E zeza pjesë sipër, bezha në mes dhe e kuqja poshtë..

Një krah karrigeje dhe drojta e llërës që cik..

E gjithë galaktika rrethuar me errësirën e vet,

I gjithë truri i ngarkuar prej resh gati pëlcet.

Zemërngrirë po të pres, të pres…,

Ja,..të preka, pa frymë kam mbetur, për besë !

E zeza prej flokësh, a magji drithëruese në terr,

Tipare bezhë, një buzë, një sy, një rrudhë pikasone,

I etur, a i ngopur aty vërtitem i përndjekur

Jetërroj dhe vdes.

Një ngërç që nga ameba - qelizë trashëguar më fundos

Në origjinën time- një hiç,- një pluhur,- një vesë..

Trambudanë e kuqe depërton dhunshëm në krah,

Flakë pa dritë që ngjyra nga zjarri i vjen,

Simbol i dhimbjes, trazirës rrebesh,

Ja,.. të preka, pa frymë kam mbetur, për besë !

Fotografi e fundit nga stacioni kozmik dërguar,

Amorfe sundon kujtesën e çoroditur.

Kështu bota nisi të formësohej përtej ;

Nebulozë je, vorbull ku vërtiten brutalisht qiejt,

Rrezikun ndjej të përpihem krejt nga yll i vetmuar.

E kuqe, bezhë, e zezë krijuar nga piktor’ i çmendur

Që vija heq në telajon-tru rrudharrafshuar.

Salla e teatrit hesht nën mikrodramat banale, perversë

Ndërsa unë frymëngrirë akullnajash përhumbur...

Ja,.. të preka, pa frymë kam mbetur për besë !

nga engjell a djall Sat 9 Oct 2010 - 9:42

KU R V E L E S H I

Këndrevica krahu i majtë i shqiponjës arbërore,

Çipini i Bolenës gjoksi i shpupuritur i simbolit-shpend,

Mali i Thatë i coptuar nga ankthet mortore,

Rafshnalta në ‘to greminathyer si rrallë tjetër vend.

Nivicë levende e Rexhinë mbretëreshë,

Gusmar i vetmuar, i thatë si eshkë,

Progonat zhurmëmadh nënë rrepe resh,

Lekdush, ah, o vend humnerash e sipër bjeshkë.

O shpirt i Kombit arratisur qiejsh të sertë,

O shpirt i mjerë varfëruar nën këmbë strralli,

O njerëz-zjarr me zemër të madhe, të blertë,

O legjendë e rrallë trimërie që të lodhi halli !

Vij te ti siç ulemi rrallë te ëndrra e mirë,

Trishtuar ndihem nga zbrastësia e tokës,

Mollët të janë tharë, qielli blu ka ngrirë,

Djemtë të kanë ikur rrugëve të botës.

Këndrevicë krahë-vetmuar lotët m’i fshij

Tërrbo përrenj e ujëvarra e unë prapë do të vij !!

nga engjell a djall Sat 9 Oct 2010 - 9:43

NËNA IME

Nëna ime nuk ishte si të tjerat,

Sepse ajo ishte nëna ime...!

Veç tani, ah tani

Sytë e butë janë shuar

nën një palmë,

Që rrit shtatin me krahët plot gishta.

Nëna ime nuk ishte si të tjerat,

Sepse ajo ishte nëna ime !
Të sëmurë e kish zemrën nga dhimbja

për botën,

E tretur në vështrimin e saj magjik.

Shtatimët e fytyrëmbël, fjalëbutë e sytrishtuar,

Tani hesht nën dheun e trashë.

Nuk është më nën këtë diell, nën këtë shi.

E megjithatë, do të jetë gjithmonë,

Sa të mos jem as unë,…as ne të gjithë..!

Po edhe unë do të jem diku, me siguri,

Në pemën e stërlashtë të gjinisë.

Fisi dhe Dheu do të jenë Nëna ime

nga engjell a djall Sat 9 Oct 2010 - 9:43

MË KA MARRË MALLI....

Më ka marrë malli, po të them, shpirt, e marrë,

Sëmurë e tretur nga trishtimi i largësisë..

Më ka marrë malli ëndërr e zhuritur, pa fjalë,

Me heq zvarre prej shekujsh marrëzia e dashurisë.

Nuk e di kur kthehesh si zhgjendër, duarbosh,

Nuk e di dimër a pranverë vallë do të jetë,

Kam nje dhimbje që gjoksin ma shkallmon ,

Gjaku djeg e vlon si llave e nxehtë.

E shoh qiellin, tërbim i pa fund, që vjen gjer te ti

I shoh malet greminathyer që gjer aty kurizin zgjatin

E shoh hënën që perëndon e trishtuar e them të vij

Po më trembin retë qe grinden e qiellin zbrazin.

E shoh botën te verdhë, të trishtë, të vdekur,

Qe fjalën ka prerë si kockë e mbetur në fyt ,

Asnjë përgjigje nuk më kthen kjo jetë e mekur,

Asnjë shpresë të të shoh sonte nuk më ka mbetur

Në s’vjen javën tjeter, por të them, me shpirt,

Në s’vjen gjer të enjten kur dita gdhin e mirë ,

Hënën do ta zbres ne tokë te zbehtë, të sëmurë, pa dritë,

Te shuaj botën e vjetër që e keqe bëhet për ditë !

nga engjell a djall Sat 9 Oct 2010 - 9:44

JE DHE JAM...

Mahnitur nga vetëtimat e syve të tu,

U harrova në brigje ndjenjash,

Magjistarja ime!

Brazdë sensuale goja jote, pa fjalë,

Gërvisht edhe shpirtëra të vdekurish,

E bukura ime!

Ne këmbejmë trishtimin e pagojë,

Si monedhën e asgjësë njerëzore,

Tradhëtia ime!

Te “Ashiku” vera deh edhe djajt,

Poshtërisht si xhinde magjistare,

Kënaqësia ime!

Ashkëla shpëtimi në detin e së keqes

Je dhe Jam,

Mrekullia ime!

Gjakun e njeri-tjetrit nëpër vena

Kërkojmë në labirintet e epshit,

Drithërima ime!

Ti trazove befasisht gjethnajën e zverdhur,

Të vjeshtës sime pa kthim,

Nostalgjia ime!

Je fllad a furtunë, nuk e di, nuk e di..

Por, gjithsesi, dimër po vjen,

Zonja ime!

nga engjell a djall Sat 9 Oct 2010 - 9:45

A T H I N A

Shuaj me mendje banesat e pafund,

Zhduk trole, vetura, milionat njerëz

i bëj ca qindra..
Antenat e Imitosë 1)i kthej në brirë

lajmëtarësh

Ekranet në arena ndeshjesh me kuaj..

Dhe më mbetet vetëm imazh i fillimit..

Një patkua gjigand kornizëmalesh

Që ruan në zemër Akropolin.

Si medalion të Njerzimit....

Kolonadat e Partenonit,

Statuja të grisura, krahëthyer, përzhitura,

Aty të plota, aty të thyera,

Pasqyrë e vjetër, e ciflitur

E rrugës së shekujve të përgjakur.

Drejtpeshim njerëzor prej mermeri

Dinjitet e dhimbjesh tmerri

Me plagë që kullojnë...kullojnë…

Ende në pragfillim të shekullit të XXI !

nga Sponsored content

Mihallaq Qilleri

Mihallaq Qilleri

Re: Mihallaq Qilleri

Re: Mihallaq Qilleri

Re: Mihallaq Qilleri

Re: Mihallaq Qilleri

Re: Mihallaq Qilleri

Re: Mihallaq Qilleri

Re: Mihallaq Qilleri