Kushtuar NENES
2 posters
:: Bota Shqipetare :: Letërsia
Faqja 1 e 1
Kushtuar NENES
Djali dhe lotët e Nënës
Një djalosh e pyeti nënën e tij:
- “Pse qanë?”
- “Sepse kam nevojë” - tha ajo.
- “Nuk po të kuptoj” - tha ai.
Nëna e tij vetëm e përqafoi atë, dhe i tha:
- “Edhe kurrë nuk do ta kuptosh!”
Më vonë djaloshi e pyeti babanë e tij:
- “Pse nëna qanë pa arsye?”
- “Të gjitha femrat qajnë pa arsye” - babai i tij u përgjigj pa kujdes.
Djaloshi i vogël, ende duke e pyetur veten pse gratë qajnë, më në fund e pyeti një dijetar.
- “Ai me siguri e din përgjigjen” - mendoi ai.
- “O dijetar! Pse gratë qajnë aq lehtë?”
Dijetari iu përgjigj:
- “Kur Zoti e krijoi gruan e bëri atë shumë të veçantë. I bëri supet e saj aq të fuqishme që të mbajnë peshën e botës.
I dha asaj fuqi të brendshme që të durojë lindjen e fëmijës, edhe refuzimin që vjen prej fëmijës së saj.
I dha asaj fuqi që e mban atë të vazhdojë më tutje kur të tjerët dorëzohen, dhe të kujdeset për familjen e saj përgjatë sëmundjeve dhe lodhjeve pa u ankuar.
I dha asaj ndjeshmëri që t'i dojë fëmijët e saj në të gjitha rrethanat, bile edhe kur fëmija i saj e lëndon atë shumë rëndë.
I dha asaj fuqi ta durojë burrin e saj për gabimet që bën ai dhe i dha formë asaj prej brinjës së tij që ta mbrojë zemrën e tij.
I dha asaj mençuri të kuptojë se burri i mirë asnjëherë nuk e lëndon gruan e tij, por ndonjëherë e vë në provë fuqinë e saj dhe vendosmërinë e saj që të qëndrojë prapa tij e vendosur.
Dhe së fundi, Ai i dha asaj një lot. Këta lot janë të saj dhe ajo mund t'i përdorë kurdo qoftë që ka nevojë për ata
I nevojiten pa arsye, pa sqarime, ata janë të saj (lotët)”.
- “E sheh biri im, bukuria e gruas nuk është ne veshjen e saj që ajo e vesh, apo bukuria e fytyrës së saj, ose mënyra se si ajo krehë flokët e saj. Bukuria e gruas duhet të shikohet në sytë e saj, sepse ajo është rruga drejt zemrës së saj-vendi ku dashuria jeton.”
Djaloshi i vogël e mori përgjigjen e tij dhe kurrë nuk e bëri atë pyetje përsëri
Një djalosh e pyeti nënën e tij:
- “Pse qanë?”
- “Sepse kam nevojë” - tha ajo.
- “Nuk po të kuptoj” - tha ai.
Nëna e tij vetëm e përqafoi atë, dhe i tha:
- “Edhe kurrë nuk do ta kuptosh!”
Më vonë djaloshi e pyeti babanë e tij:
- “Pse nëna qanë pa arsye?”
- “Të gjitha femrat qajnë pa arsye” - babai i tij u përgjigj pa kujdes.
Djaloshi i vogël, ende duke e pyetur veten pse gratë qajnë, më në fund e pyeti një dijetar.
- “Ai me siguri e din përgjigjen” - mendoi ai.
- “O dijetar! Pse gratë qajnë aq lehtë?”
Dijetari iu përgjigj:
- “Kur Zoti e krijoi gruan e bëri atë shumë të veçantë. I bëri supet e saj aq të fuqishme që të mbajnë peshën e botës.
I dha asaj fuqi të brendshme që të durojë lindjen e fëmijës, edhe refuzimin që vjen prej fëmijës së saj.
I dha asaj fuqi që e mban atë të vazhdojë më tutje kur të tjerët dorëzohen, dhe të kujdeset për familjen e saj përgjatë sëmundjeve dhe lodhjeve pa u ankuar.
I dha asaj ndjeshmëri që t'i dojë fëmijët e saj në të gjitha rrethanat, bile edhe kur fëmija i saj e lëndon atë shumë rëndë.
I dha asaj fuqi ta durojë burrin e saj për gabimet që bën ai dhe i dha formë asaj prej brinjës së tij që ta mbrojë zemrën e tij.
I dha asaj mençuri të kuptojë se burri i mirë asnjëherë nuk e lëndon gruan e tij, por ndonjëherë e vë në provë fuqinë e saj dhe vendosmërinë e saj që të qëndrojë prapa tij e vendosur.
Dhe së fundi, Ai i dha asaj një lot. Këta lot janë të saj dhe ajo mund t'i përdorë kurdo qoftë që ka nevojë për ata
I nevojiten pa arsye, pa sqarime, ata janë të saj (lotët)”.
- “E sheh biri im, bukuria e gruas nuk është ne veshjen e saj që ajo e vesh, apo bukuria e fytyrës së saj, ose mënyra se si ajo krehë flokët e saj. Bukuria e gruas duhet të shikohet në sytë e saj, sepse ajo është rruga drejt zemrës së saj-vendi ku dashuria jeton.”
Djaloshi i vogël e mori përgjigjen e tij dhe kurrë nuk e bëri atë pyetje përsëri
Re: Kushtuar NENES
Me dorën që më dridhet po të shkruaj këto rreshta. Eh, sa vjet kisha pa shkruar! Por dashuria për fëmijën kthen edhe malet përmbys. Çdo shkronjë e kësaj letre peshon një mal malli. Jam nëna jote bir, të cilën me përkëdhelje thërrisje dikur “mamush”, e rendje të më puthje me dashuri në faqe duke thënë me zërin e ëmbël: “Ti je nëna më e mirë në botë”.
Ku je ?
Ku je ti ëndërr e mërguar
në ç’skuta ke ndaluar vallë
A gjete dot ç’kishe kërkuar
atje ku je a ndjehet mall?
Me krahët e shpresës fluturove
zemra e vuajtur nuk njohu frikë
Lotin dhe syrit s’ia tregove
Dhimbja në shpirt filloj të mbij.
Kaloi një vit, dy, tre, sot katër
E minuti i pritjes kaq ngadalë shkon
Nëna që le të re, të qeshur
Mbi flokët e saj sot ka rënë borë.
Çdo dallëndyshe që shikon
Është syri im bir, të kërkon
Çdo pikë shiu që bie mbi qerpik
Është loti i mallit që më zhurit.
Ku je ti lulja e gëzimit
Ku je, o prehja e shpirtit tim
Sa larg ke shkuar që dot s’më flet
Vetëm një fjalë qoftë keq a mirë?!
Në ke gabuar e sot ndien turp
E dot s’ma thua jeta ime
DRëndon sa bota mbi zemrën time.
Gjithë pasuria e kësaj bote
Nuk vlen për zemrën e një nëne
Gjithçka që kisha do ta shpenzoja
Të shihja një herë fytyrën tënde.
Të puthja duart, ball, sy e gushë
Të përkëdhelja flokët e zez,
Të ngopem një herë me erën tënde
Të të ndiej pranë pastaj të vdes!
Ku je ?
Ku je ti ëndërr e mërguar
në ç’skuta ke ndaluar vallë
A gjete dot ç’kishe kërkuar
atje ku je a ndjehet mall?
Me krahët e shpresës fluturove
zemra e vuajtur nuk njohu frikë
Lotin dhe syrit s’ia tregove
Dhimbja në shpirt filloj të mbij.
Kaloi një vit, dy, tre, sot katër
E minuti i pritjes kaq ngadalë shkon
Nëna që le të re, të qeshur
Mbi flokët e saj sot ka rënë borë.
Çdo dallëndyshe që shikon
Është syri im bir, të kërkon
Çdo pikë shiu që bie mbi qerpik
Është loti i mallit që më zhurit.
Ku je ti lulja e gëzimit
Ku je, o prehja e shpirtit tim
Sa larg ke shkuar që dot s’më flet
Vetëm një fjalë qoftë keq a mirë?!
Në ke gabuar e sot ndien turp
E dot s’ma thua jeta ime
DRëndon sa bota mbi zemrën time.
Gjithë pasuria e kësaj bote
Nuk vlen për zemrën e një nëne
Gjithçka që kisha do ta shpenzoja
Të shihja një herë fytyrën tënde.
Të puthja duart, ball, sy e gushë
Të përkëdhelja flokët e zez,
Të ngopem një herë me erën tënde
Të të ndiej pranë pastaj të vdes!
Re: Kushtuar NENES
NENE E DASHUR!
Nga gjiri yt u rrita o nene
Me buzeqeshjen tende jetova
Tani kur ike ne ameshim mendoj
Athua ndonjehere te hidherova?
Tere naten pa gjume ke qendrua
Me rrite me ushqeve me edukove
Asnjehere nuk ngrite zerin ne mua
E dij qe ne amshim me vuajtje shkove!
Tani u rrita edhe une o nene
Por nuk jam e lumtur pa Ty
Ah sa do doja te kisha pran
Qe ti puthi edhe njehere ata sy
Nga gjiri yt u rrita o nene
Me buzeqeshjen tende jetova
Tani kur ike ne ameshim mendoj
Athua ndonjehere te hidherova?
Tere naten pa gjume ke qendrua
Me rrite me ushqeve me edukove
Asnjehere nuk ngrite zerin ne mua
E dij qe ne amshim me vuajtje shkove!
Tani u rrita edhe une o nene
Por nuk jam e lumtur pa Ty
Ah sa do doja te kisha pran
Qe ti puthi edhe njehere ata sy
Re: Kushtuar NENES
NENE E DASHUR!
Nga gjiri yt u rrita o nene
Me buzeqeshjen tende jetova
Tani kur ike ne ameshim mendoj
Athua ndonjehere te hidherova?
Tere naten pa gjume ke qendrua
Me rrite me ushqeve me edukove
Asnjehere nuk ngrite zerin ne mua
E dij qe ne amshim me vuajtje shkove!
Tani u rrita edhe une o nene
Por nuk jam e lumtur pa Ty
Ah sa do doja te kisha pran
Qe ti puthi edhe njehere ata sy
Nga gjiri yt u rrita o nene
Me buzeqeshjen tende jetova
Tani kur ike ne ameshim mendoj
Athua ndonjehere te hidherova?
Tere naten pa gjume ke qendrua
Me rrite me ushqeve me edukove
Asnjehere nuk ngrite zerin ne mua
E dij qe ne amshim me vuajtje shkove!
Tani u rrita edhe une o nene
Por nuk jam e lumtur pa Ty
Ah sa do doja te kisha pran
Qe ti puthi edhe njehere ata sy
Re: Kushtuar NENES
E ta dish e dashur nene.
Sa fort zemra po me dhemb.
Kur ne vend te lules sot.
Dhuroj lot ne tend.
Jam shkaktare qe t'i vuan.
Nga mengjesi gjer ne mbrembje.
Zoti falte mekatin tim.
Qe vras zemren e nje nene.
Eshte kjo bote ajo qe desha.
Por pse valle po qaj me lot?
Zemra ime s'gjen qetesi.
Mallit ilaq s'i gjej dot.
Qofsh mallkuar largesi!
Qe ke djegur zemren time!
Nene kam e prape po vuaj.
Si te isha nje JETIME
Sa fort zemra po me dhemb.
Kur ne vend te lules sot.
Dhuroj lot ne tend.
Jam shkaktare qe t'i vuan.
Nga mengjesi gjer ne mbrembje.
Zoti falte mekatin tim.
Qe vras zemren e nje nene.
Eshte kjo bote ajo qe desha.
Por pse valle po qaj me lot?
Zemra ime s'gjen qetesi.
Mallit ilaq s'i gjej dot.
Qofsh mallkuar largesi!
Qe ke djegur zemren time!
Nene kam e prape po vuaj.
Si te isha nje JETIME
Re: Kushtuar NENES
NENES
Puthi foshnjen dhe e riti
Puthi qiellin dhe e ndriti
Puthi plagen e sheroi
Vetem Nena
E puth ballin celin lule
E puth gushen me pekule
Puth ajo inati ulet
Vec nga Nena
Themi NENE kur na ther zemra
Dhe kur s'eshte buzeqesh nder endra
Se eshte Nene e dashurive
Mal nga dhembja
Nina nana na perkundi
Dore e saj e bardhe si pllumbi
Vec nga Zoti dhe nga nena
Celet jeta
Hap i saj i lehte si flutur
Kur ne dhembje vjen i pari
Zeri saj aq shume i bukur
Zgjon te vdekurin nga varri
Puthi foshnjen dhe e riti
Puthi qiellin dhe e ndriti
Puthi plagen e sheroi
Vetem Nena
E puth ballin celin lule
E puth gushen me pekule
Puth ajo inati ulet
Vec nga Nena
Themi NENE kur na ther zemra
Dhe kur s'eshte buzeqesh nder endra
Se eshte Nene e dashurive
Mal nga dhembja
Nina nana na perkundi
Dore e saj e bardhe si pllumbi
Vec nga Zoti dhe nga nena
Celet jeta
Hap i saj i lehte si flutur
Kur ne dhembje vjen i pari
Zeri saj aq shume i bukur
Zgjon te vdekurin nga varri
Re: Kushtuar NENES
Larg vendlinjes i pa shpi,
i pa shpres, dhe pa shoqeri.
Eci rrugve si i humbur,
zemer thyer, jo i lumtur.
Me djeg malli per vendlindjen,
me djeg malli per nenen time.
Qe e lash me duar ne gji,
tu i rrjedh loti, si femi.
Fjala e fundit rruga e mbar,
mos me harro, te kam djal.
Te kam djal, e me ke nene,
te qoft hallall gjirin qe ta kam dhene.
Te qoft hallall o biri i im,
ty t'ka nena t'vetmin trim.
Me edhe nje here,
mbeta vetem, dhe e mjere.
Ne at qast u largova,
ni vend te humbur une mbarova.
I pa njohur per q'do njeri,
i pa jete, pa ardhmeri.
Ulem n'sofer per te ngren,
me merr malli per te thirr nene.
Pikon loti pa u ndal,
nuk harroj, me ke djal.
S'hahet buka, s'kalon dita,
kur te lash nuk e dita,
ah sa shume u merzita.
U merzita per te pare,
nuk harroj, te kam nene.
Kalojn muaj, kalojn vite,
nena ime, si me prite.
DHasht ALLAHU te gjej gjalle,
e ta shuaj kete mall.
Te takoj edhe nji here,
te perqafoj, si ather.
i pa shpres, dhe pa shoqeri.
Eci rrugve si i humbur,
zemer thyer, jo i lumtur.
Me djeg malli per vendlindjen,
me djeg malli per nenen time.
Qe e lash me duar ne gji,
tu i rrjedh loti, si femi.
Fjala e fundit rruga e mbar,
mos me harro, te kam djal.
Te kam djal, e me ke nene,
te qoft hallall gjirin qe ta kam dhene.
Te qoft hallall o biri i im,
ty t'ka nena t'vetmin trim.
Me edhe nje here,
mbeta vetem, dhe e mjere.
Ne at qast u largova,
ni vend te humbur une mbarova.
I pa njohur per q'do njeri,
i pa jete, pa ardhmeri.
Ulem n'sofer per te ngren,
me merr malli per te thirr nene.
Pikon loti pa u ndal,
nuk harroj, me ke djal.
S'hahet buka, s'kalon dita,
kur te lash nuk e dita,
ah sa shume u merzita.
U merzita per te pare,
nuk harroj, te kam nene.
Kalojn muaj, kalojn vite,
nena ime, si me prite.
DHasht ALLAHU te gjej gjalle,
e ta shuaj kete mall.
Te takoj edhe nji here,
te perqafoj, si ather.
Re: Kushtuar NENES
O NEN....O NENA IME
DEGJO TI POEZINE TIME
JAM SHTRIRE MBI VARRIN TEND
DHE QAJ SI NJE I MARRE
JAM SHTRIRE SA GJERE E GJATE
DHE PUTH ME MALL EMRIN TEND
NUK KA VLERE AS PASURIA
KUR NGELET JETIM FEMIJA
JETIM PA NENEN E SHKRETE
JETIM PA NENEN E VET.
O NEN....O NENA IME
PO TE QAJ ME LOT E VAJTIME
DEGJO TI POEZINE TIME
JAM SHTRIRE MBI VARRIN TEND
DHE QAJ SI NJE I MARRE
JAM SHTRIRE SA GJERE E GJATE
DHE PUTH ME MALL EMRIN TEND
NUK KA VLERE AS PASURIA
KUR NGELET JETIM FEMIJA
JETIM PA NENEN E SHKRETE
JETIM PA NENEN E VET.
O NEN....O NENA IME
PO TE QAJ ME LOT E VAJTIME
Re: Kushtuar NENES
nje vajz qe se ka njohur nene e saj
Per ty moj nene...
Pse me le moj nena ime?
un linda dhe ti vdiqe
nuk te njoh
Por edi se ti je ne zemren time
ne enderr shpesh te shoh
edhe pse ste njoh?
Shpesh her te shoh ne fotografi
por nuk ma heq ate mall ti
Kur degjoja femijet
duke thirrur nanë
se di se sa lotet
per faqe me ran..?
Qaj si nje qyqe ne rremë
pse sme kthehesh moj nënë?
te varri me ki qdo mengjes
eja njeher se po te pres..?
Per ty moj nene...
Pse me le moj nena ime?
un linda dhe ti vdiqe
nuk te njoh
Por edi se ti je ne zemren time
ne enderr shpesh te shoh
edhe pse ste njoh?
Shpesh her te shoh ne fotografi
por nuk ma heq ate mall ti
Kur degjoja femijet
duke thirrur nanë
se di se sa lotet
per faqe me ran..?
Qaj si nje qyqe ne rremë
pse sme kthehesh moj nënë?
te varri me ki qdo mengjes
eja njeher se po te pres..?
Re: Kushtuar NENES
Nene o nene jam mbet e vetmuar shum
Qdo pjese trupit me dhemb nene
Kam shum nete te gjata pa gjum
E tera jam e dermuar nene
Nuk gjej prehje askund!
E dij qe smund te me ndihmosh
E dij qe je shum larg meje
Te lutem lutjen te ma pranosh
Merrem afer teje
Pse nuk me pranon o nene
A je hidherua me mua
Jam e lodhur o nene
Te kesh meshire per mua
Qdo pjese trupit me dhemb nene
Kam shum nete te gjata pa gjum
E tera jam e dermuar nene
Nuk gjej prehje askund!
E dij qe smund te me ndihmosh
E dij qe je shum larg meje
Te lutem lutjen te ma pranosh
Merrem afer teje
Pse nuk me pranon o nene
A je hidherua me mua
Jam e lodhur o nene
Te kesh meshire per mua
Re: Kushtuar NENES
Me Mungon
Nena ime e Dashur
ti mua me mungon
dhe do te me mungosh
Nene pergjithmone.
Me mungojn mendimet e tua
fjalet e embla qe mi ke then
me mungon koha me ty
qe se bashku e kaluam.
Me mungojn momentet
se bashku me ty
me mungojn buzeqeshjet
qe se bashku i pata me ty.
Ne qiell kur shikoj
me shkelqejn keto Yje
se per ty Nene
jam duke mendu.
Mirpo nganjeher
po ri dhe mendoj
Nena ime e Dashur
Ty kurr nuk te harroj
Nena ime e Dashur
ti mua me mungon
dhe do te me mungosh
Nene pergjithmone.
Me mungojn mendimet e tua
fjalet e embla qe mi ke then
me mungon koha me ty
qe se bashku e kaluam.
Me mungojn momentet
se bashku me ty
me mungojn buzeqeshjet
qe se bashku i pata me ty.
Ne qiell kur shikoj
me shkelqejn keto Yje
se per ty Nene
jam duke mendu.
Mirpo nganjeher
po ri dhe mendoj
Nena ime e Dashur
Ty kurr nuk te harroj
Re: Kushtuar NENES
po kalojn ditet po kalojn dhe muajt
por lotet e mi akoma moj nene nuk me jan larguar
me ka marr malli moj nene te te perqafoj
me ka marr malli zerin tend te degjoj
me mungon shum por askujt nuk i tregoj
keto fjal me thoje dhe un me lot po i kujtoj
me bere shum dhurata
me le mjaft kujtime
por me e bukra qe
kur te degjoja zerin moj nena ime
me pyesin shum veta si esht jeta pa nene
mund tju jap nji kuptim vetem
qe jeta pa nene esht si nata pa hen
por lotet e mi akoma moj nene nuk me jan larguar
me ka marr malli moj nene te te perqafoj
me ka marr malli zerin tend te degjoj
me mungon shum por askujt nuk i tregoj
keto fjal me thoje dhe un me lot po i kujtoj
me bere shum dhurata
me le mjaft kujtime
por me e bukra qe
kur te degjoja zerin moj nena ime
me pyesin shum veta si esht jeta pa nene
mund tju jap nji kuptim vetem
qe jeta pa nene esht si nata pa hen
Re: Kushtuar NENES
Kurore miresie!
Kurorë mirësie
Për herë të parë, në jetë,
Të thirra ty, nënë!
Kur këmbët në tokë
Ende s`i kisha vënë.
Më rrite, më fale dashuri
Me përkujdesjen tënde.
Më mbush cdo boshllëk
Që si hendek jeta lë!
Nënë!
Perëndeshë mrekullie,
Trëndafil i bukur,
Mirësitë e tua
Kurorë më janë dukur.
Nënë!
E pazëvëndësueshme në botë,
Kristal i pastër ndienjash,
Me shumë ngrohtësi
Jetën e cmon.
Kurorë mirësie
Për herë të parë, në jetë,
Të thirra ty, nënë!
Kur këmbët në tokë
Ende s`i kisha vënë.
Më rrite, më fale dashuri
Me përkujdesjen tënde.
Më mbush cdo boshllëk
Që si hendek jeta lë!
Nënë!
Perëndeshë mrekullie,
Trëndafil i bukur,
Mirësitë e tua
Kurorë më janë dukur.
Nënë!
E pazëvëndësueshme në botë,
Kristal i pastër ndienjash,
Me shumë ngrohtësi
Jetën e cmon.
Re: Kushtuar NENES
Dhembja ne gjoksin tim
me rendon shum per ty
kur malli me buzeqesh,
dhe ne zemer po me rri.
Ka zen vend dhe nuk luan dot
qe me ben me lot!
qe me dridhet buza e that,
shpirti digjet flake-flake.
Shum rend qenka keshtu t'jetosh!
me dhembje, mall, e dashuri
perse zemra nuk gezohet dot,
perse shpirti rrin n'vetmi.
Kur ti lexosh keto rreshta
mendo se jam afer me ty
te tregojn shkronjat e zeza!
sa me mungon mua ti
me rendon shum per ty
kur malli me buzeqesh,
dhe ne zemer po me rri.
Ka zen vend dhe nuk luan dot
qe me ben me lot!
qe me dridhet buza e that,
shpirti digjet flake-flake.
Shum rend qenka keshtu t'jetosh!
me dhembje, mall, e dashuri
perse zemra nuk gezohet dot,
perse shpirti rrin n'vetmi.
Kur ti lexosh keto rreshta
mendo se jam afer me ty
te tregojn shkronjat e zeza!
sa me mungon mua ti
Re: Kushtuar NENES
Ditelindjen ti sot , nene e dashur ke,
e dhembshur, e bukur, akoma me je.
Zemren ma ngrohin, fjalet e tua,
ta dish qe ne bote, s'ka tjeter per mua.
Menduar qendroj e fryma me ndalet,
tek shoh syte e tu, te hirte si malet.
Ndjen ftohte , acar e akull qe ngrin,
ulerime e shpirtit, qiellin arrin.
Buze te ftohta, qe ngrohje s'gjejne dot,
lekure e bardhe vret syte me lot.
Nje dore e pajete leshuar perdhe,
nuk ngrihet me, perkedhelje dot s'jep.
E zemra e mjere therrmijash coptohet
kerkon parreshtur, fjale nene te ngrohet.
Por thelle ne nje cep kujtimi eshte strukur,
i jep kuptim jetes, ben diten te bukur.
e dhembshur, e bukur, akoma me je.
Zemren ma ngrohin, fjalet e tua,
ta dish qe ne bote, s'ka tjeter per mua.
Menduar qendroj e fryma me ndalet,
tek shoh syte e tu, te hirte si malet.
Ndjen ftohte , acar e akull qe ngrin,
ulerime e shpirtit, qiellin arrin.
Buze te ftohta, qe ngrohje s'gjejne dot,
lekure e bardhe vret syte me lot.
Nje dore e pajete leshuar perdhe,
nuk ngrihet me, perkedhelje dot s'jep.
E zemra e mjere therrmijash coptohet
kerkon parreshtur, fjale nene te ngrohet.
Por thelle ne nje cep kujtimi eshte strukur,
i jep kuptim jetes, ben diten te bukur.
Re: Kushtuar NENES
Nene, sa vend ke tek une nene
Por sa shume ke te Krijuesi im
Perse me braktise o nene ?
Perse me le ne harrim?
Sa do te doja o nene
Qy ty te lagte loti im
Kete ma thote malli nene
Ma kish thene dhe Zoti im.
Ma kishte thene Zoti im
Vendin tend o nene tek une
Ma kish bere rrepte obligim
Te te doja shume, shume…
Me ty do te isha shume i lumtur
E ti poshte ne stoli me le me te padrejte
Ndoshta per ty nuk isha i shkathet e i bukur
Por do te te doja perjete, perjete …
Nuk jam i vetem o nene
Flas e qaj ne namazin tim
Te kerkoj, lutem per ty
Megjithese me le ne harrim.
Mundohu te kuptosh nene se jam djali yt
Per ate qe linde valle s’te ka marre malli
ndoshta mi ke harruar fytyren edhe syte
Pasi dikur me flake porsi nje gur zalli.
Nene sme vure ti as emrin
Djepin kurre nuk ma tunde
Nene sta ndegjova kurre zerin
Si munde te ikesh si munde?
Nga syte e zjarrte rrjedhin lot
Ne zemren e brengte vlon shume mall
Acarin dielli spo e thyen dot
Ajsbergu i akullt behet me i madh
Nene te paktem me thuaj ku je
Te te shoh fytyren mekatare dua
Nuk jam i sigurt nese e imja nene je
Pasi po te ishe imja, do ishe sot me mua
Sa here u ndjeva i vetem o nene
Sa dhembje kam ndjere sa dhembje…
Sa me ka munguar dora jote nene
Qe lehte e lehte koken te me perkedhelte.
Sikur ta dish o nene sa ftohte kam ndjere une
Kur debora binte dhe era nuk pushonte
Ndersa une i mjeri i lagur e bere qulle
Nuk kisha nje nene qe rrobat te mi n'drronte.
Sa shume te kerkova dhe askund s’te pashe
Sa here u semura sa here per ty qava
Sa here ne enderr emrin “nene” thashe
Sa here me lotin tim jastekun e lava.
Sa here zemra ime ka pikuar gjak
Sa here goja ime vertiti renkime
E ti kurre o nene su bere merak
Se femia yt mbytej ne gulcime.
Sa here loti i vetmise rrugen time preu
Sa endrra vdiqen sa pasione vane
Sa here mungese e nenes zemen time theu
Sa brenga e trishtime thelle ne shpirt me rane.
Hyr moj nene ne shkolle se ke aty nje djale
Qe mjaft bukur shkruan dhe di te lexoje
Shume nota te mira gjate vitit ka marre
Por nuk ka i shkreti se kujt te ja tregoje.
Ku je pra o nene dua te te shoh
Ma kuptuan hallin tere keto trotuare
Nuk kerkoj me shume vetem te te njoh
Te shoh zemren tende te ashper, mekatare.
Te kerkoj gjithkah por askund ste gjej
U bene shume kohe qe te flas me poezi
Mendoj se me do veteveten genjej
Kthehem te kerkoj deri ne pafundesi
Te kerkoj ty nene derisa te rroj
Derisa gjunjet ne kembe te me mbajne
Dua drejt ne sy nene te t’shikoj
Nese syte e tu me te mijet ngjajne.
Ku je pra o nene se spo te gjej dot
Te lutem me trego ku je fshehur ti?
Dua te shikoj a ke ne sy lot,
Ashtu sic kane lot te dy syte e mi?
Dua te shikoj o nene zemren tende
Ne eshte akoma e ashper, e semure
Dua te shikoj a ka ne te dhembje,
Apo zemra jote ska njohur dhembje kurre?
Sikur doren tende ta ndjeja mbi balle
Dhe si moshataret dhe une te gezoja
Po te ishim bashke si nena me djale
Me as mbreterine nuk do ta lakmoja.
Kete nuk e them se jam i pasur
Por nga mallengjimi o nene po e them
Me mire preferoj te jem me ty, i varfer
Se mungesa e jote cdo ambicje shemb.
Cdo te diel i vetm neper rruge dal
Shikimin e hedh tutje me plot shprese e endje
Vizitoj nje stol te drunjte aty ne park
Lehatoj derrasat mos ndjej eren tende.
Te dielen qe shkoi stoli u semur
U vrer e nga dhimbjet rreth e rreth u nxi
Me dobet se ate dite se kisha pare kurre
Rene pertoke i kalbur nga lotet e mi.
Rrija tek ky stol pasi s’kisha tjeter
Ai u be streha ime e pare
Me kujtonte stoli nje histori te vjeter
Kur dikush me gjeti poshte tij duke qare.
U mundova ta ngrej por ne kembe nuk ndenji
Me pas nga keqardhja vershova duke qare
Zemra mu thermua ,shpirti fort me dhembi
Pasi stolin kisha te vetmin deshmitar.
Porosite e Zotit ti nene si zbatove
Te vetem me le te vuaj si i mjere
Detyrat si nene ndaj meje i harrove
Mendove se isha teresisht i pavlere.
Gabove nene e dashur, shume u gabove
Me flake poshte stolit ,tek mbytesha nga te qaret
Por dicka te madhe dot nuk e kujtove
Se ndihma e Zotit eshte per durimtaret.
Prandaj edhe une shume durova
Perballova sproven theva cdo trishtim
Te kerkova nene, kudo te kerkova
E tashme nga Zoti pres t’artin shperblim
Kerkova, kerkova ne brigje te kaltra
Ne dite te vrejtura , ne nete burg pa hene
Per vite te tera lart nje parulle mbajta
Dua edhe une nje nene, dua edhe une nje nene .
Kerkova, kerkova ne male te larte
Ne fusha te gjera ne kodra te shkreta
Me kembe te zbathura me syte te lagte
Por askund o nene, askund nuk te gjeta .
Por sa shume ke te Krijuesi im
Perse me braktise o nene ?
Perse me le ne harrim?
Sa do te doja o nene
Qy ty te lagte loti im
Kete ma thote malli nene
Ma kish thene dhe Zoti im.
Ma kishte thene Zoti im
Vendin tend o nene tek une
Ma kish bere rrepte obligim
Te te doja shume, shume…
Me ty do te isha shume i lumtur
E ti poshte ne stoli me le me te padrejte
Ndoshta per ty nuk isha i shkathet e i bukur
Por do te te doja perjete, perjete …
Nuk jam i vetem o nene
Flas e qaj ne namazin tim
Te kerkoj, lutem per ty
Megjithese me le ne harrim.
Mundohu te kuptosh nene se jam djali yt
Per ate qe linde valle s’te ka marre malli
ndoshta mi ke harruar fytyren edhe syte
Pasi dikur me flake porsi nje gur zalli.
Nene sme vure ti as emrin
Djepin kurre nuk ma tunde
Nene sta ndegjova kurre zerin
Si munde te ikesh si munde?
Nga syte e zjarrte rrjedhin lot
Ne zemren e brengte vlon shume mall
Acarin dielli spo e thyen dot
Ajsbergu i akullt behet me i madh
Nene te paktem me thuaj ku je
Te te shoh fytyren mekatare dua
Nuk jam i sigurt nese e imja nene je
Pasi po te ishe imja, do ishe sot me mua
Sa here u ndjeva i vetem o nene
Sa dhembje kam ndjere sa dhembje…
Sa me ka munguar dora jote nene
Qe lehte e lehte koken te me perkedhelte.
Sikur ta dish o nene sa ftohte kam ndjere une
Kur debora binte dhe era nuk pushonte
Ndersa une i mjeri i lagur e bere qulle
Nuk kisha nje nene qe rrobat te mi n'drronte.
Sa shume te kerkova dhe askund s’te pashe
Sa here u semura sa here per ty qava
Sa here ne enderr emrin “nene” thashe
Sa here me lotin tim jastekun e lava.
Sa here zemra ime ka pikuar gjak
Sa here goja ime vertiti renkime
E ti kurre o nene su bere merak
Se femia yt mbytej ne gulcime.
Sa here loti i vetmise rrugen time preu
Sa endrra vdiqen sa pasione vane
Sa here mungese e nenes zemen time theu
Sa brenga e trishtime thelle ne shpirt me rane.
Hyr moj nene ne shkolle se ke aty nje djale
Qe mjaft bukur shkruan dhe di te lexoje
Shume nota te mira gjate vitit ka marre
Por nuk ka i shkreti se kujt te ja tregoje.
Ku je pra o nene dua te te shoh
Ma kuptuan hallin tere keto trotuare
Nuk kerkoj me shume vetem te te njoh
Te shoh zemren tende te ashper, mekatare.
Te kerkoj gjithkah por askund ste gjej
U bene shume kohe qe te flas me poezi
Mendoj se me do veteveten genjej
Kthehem te kerkoj deri ne pafundesi
Te kerkoj ty nene derisa te rroj
Derisa gjunjet ne kembe te me mbajne
Dua drejt ne sy nene te t’shikoj
Nese syte e tu me te mijet ngjajne.
Ku je pra o nene se spo te gjej dot
Te lutem me trego ku je fshehur ti?
Dua te shikoj a ke ne sy lot,
Ashtu sic kane lot te dy syte e mi?
Dua te shikoj o nene zemren tende
Ne eshte akoma e ashper, e semure
Dua te shikoj a ka ne te dhembje,
Apo zemra jote ska njohur dhembje kurre?
Sikur doren tende ta ndjeja mbi balle
Dhe si moshataret dhe une te gezoja
Po te ishim bashke si nena me djale
Me as mbreterine nuk do ta lakmoja.
Kete nuk e them se jam i pasur
Por nga mallengjimi o nene po e them
Me mire preferoj te jem me ty, i varfer
Se mungesa e jote cdo ambicje shemb.
Cdo te diel i vetm neper rruge dal
Shikimin e hedh tutje me plot shprese e endje
Vizitoj nje stol te drunjte aty ne park
Lehatoj derrasat mos ndjej eren tende.
Te dielen qe shkoi stoli u semur
U vrer e nga dhimbjet rreth e rreth u nxi
Me dobet se ate dite se kisha pare kurre
Rene pertoke i kalbur nga lotet e mi.
Rrija tek ky stol pasi s’kisha tjeter
Ai u be streha ime e pare
Me kujtonte stoli nje histori te vjeter
Kur dikush me gjeti poshte tij duke qare.
U mundova ta ngrej por ne kembe nuk ndenji
Me pas nga keqardhja vershova duke qare
Zemra mu thermua ,shpirti fort me dhembi
Pasi stolin kisha te vetmin deshmitar.
Porosite e Zotit ti nene si zbatove
Te vetem me le te vuaj si i mjere
Detyrat si nene ndaj meje i harrove
Mendove se isha teresisht i pavlere.
Gabove nene e dashur, shume u gabove
Me flake poshte stolit ,tek mbytesha nga te qaret
Por dicka te madhe dot nuk e kujtove
Se ndihma e Zotit eshte per durimtaret.
Prandaj edhe une shume durova
Perballova sproven theva cdo trishtim
Te kerkova nene, kudo te kerkova
E tashme nga Zoti pres t’artin shperblim
Kerkova, kerkova ne brigje te kaltra
Ne dite te vrejtura , ne nete burg pa hene
Per vite te tera lart nje parulle mbajta
Dua edhe une nje nene, dua edhe une nje nene .
Kerkova, kerkova ne male te larte
Ne fusha te gjera ne kodra te shkreta
Me kembe te zbathura me syte te lagte
Por askund o nene, askund nuk te gjeta .
Re: Kushtuar NENES
Diku ne nje qoshke te harruar
Me duart drejt botes shtrire
Rron nje nene shpirtderrmuar
Duke qare per te bijen
Perse qan nene e palumtur
Ti qe shtigjesh ne nje jete
Gjete endrren e humbur
Edhe me ne fund u trete
Porsi yll qe s'kthehet me
Neper qiellin e kujtimit
Porsi diell qe le
Plagen e perendimit
Mos qaj nene kete radhe
Dhe pse jeta do te na ndaje
Do ta shuajme me mall
Gjithe bukurine e saj
Me duart drejt botes shtrire
Rron nje nene shpirtderrmuar
Duke qare per te bijen
Perse qan nene e palumtur
Ti qe shtigjesh ne nje jete
Gjete endrren e humbur
Edhe me ne fund u trete
Porsi yll qe s'kthehet me
Neper qiellin e kujtimit
Porsi diell qe le
Plagen e perendimit
Mos qaj nene kete radhe
Dhe pse jeta do te na ndaje
Do ta shuajme me mall
Gjithe bukurine e saj
Re: Kushtuar NENES
Per fjalen "Nene" buza me eshte thare,
te therras dhe une "Nene", sa mall kam.
Te kem nenen time, ta puth e ta perqafoj,
dhimbjet e jetes, puthja e saj te m'i largoj.
Per fjalen "Nene" buza me eshte thare,
s'ka dashuri ne bote, qe buzen te ma lage.
te therras dhe une "Nene", sa mall kam.
Te kem nenen time, ta puth e ta perqafoj,
dhimbjet e jetes, puthja e saj te m'i largoj.
Per fjalen "Nene" buza me eshte thare,
s'ka dashuri ne bote, qe buzen te ma lage.
Re: Kushtuar NENES
zemra e nenes
Na ishte një herë një kohe qe s'mbahet mend
një nene me shpirt aq të madh e aq te gjerë, sa edhe
qiejt bashke e oqeanet nuk ia kalonin dot.
Ne zemren e saj kishte
vend për gjithçka te bukur e te mirë qe ka bota, po
asnjë therrime vend për te keqiat e te shemtuarat qe ndodhin
ne gjithesi...
Me shumë vend nga te gjithë tjerët ne zemren e nenes zinte djali i saj.
Edhe ai, si nëna e vet, e kishte zemren flori e shkuar floririt.
Dhe donte gjithçka te mirë e urrente çdo të keqe,
Vendin kryesor ne zemren e tij e zinte e ema, te cilën thoshin se e donte me tepër se veten e vet.
Po donte edhe një vajzë shumë me shumë se veten e vet e se nënën...
Se ajo ishte me e bukur se shtojzovallet dhe me e bukur e me e mirë se e Bukura e Dheut.
Për te linte edhe mendte e kojes, e jepte dhe jetën e vet.
Meqë
djali e donte dhume e shumë vajzen, edhe pse nëna kishte
dëgjuar se ishte tepër e perkdhelur, tekanjoze dhe e
prapë, pranoi, ia dha djalit bekimin dhe cifti u martua.
Qysh
ditën e pare qe shkeli ne shtepine e te shoqit , nusja morri
gjuhën e gjarperit, qe mbante te fshehur dhe derdhi një
pikë helm ne zemren e burrit vet:
-Ti do me shumë nënën tënde se mua!- i tha.
-Jo.-iu perbetuar djali. -Ju dua te dyjave njelloj e me shumë se veten.
-Ashtu?-
u terbua e shoqja. -Po të me duash njelloj sa nënën
është pak për mua. Prandaj qysh këtë
çast ta ndash. E dua dashurinë tënde vetëm
për vete. Nuk kam qejf ta ndaj me tjerët.
Djali uli
sytë e vari koken dhe shkoj drejt te e emea. Zemra e nenes e ndjeu
se i biri ishte i vrarë ne shpirt dhe e pyeti:
-C'ke o bir i nenes, qe je kaq i trishtuar?
-Kështu
e kështu më tha nusja...Vërtetë e dua shumë se
është me e bukur e me e mirë se zanat dhe se e Bukura e
Dheut, po do ta ndaj se nuk është për mua, gjersa nuk te
do ty. Unë ju dua si sytë e ballit te dyjave.
-Fjale
është ajo, qe thua, o bir? Si ta nxe goja e ta thotë
zemra ta ndash nusen, te cilën e do me tepër se veten
tënde?
-Jo o bir. Me mirë me ndaj mua, se zemra e nenes ka
vend për gaze e helme me shumë se çdokush,ne
këtë e ne atë botë...
Djali u kthye zemervrare tek e shoqja dhe i tha:
- Ta plotesova dëshirën e dashur, e ndava nënën.
- Sa mirë- u lumturua ajo dhe iu hodh ne qafe.
E gushi dhe e puthi ne faqe, ne sy, ne buzë.
Nja
dy ditë deti qe kishte nusja ne zemër ra ne fashe nga gezimi
qe e ndau djalin nga nëna. Mirëpo me te marrë vesh se i
shoqi kishte qenë tek e ema për vizite, deti ne zemren e
nuses ngriti dalge e u terrbua:
-Ti s'më do mua.- i tha te shoqit si nderkryer.
-Ti
do me shumë nënën tënde. Vërtetë u ndave
prej saj po aty e ke mendjen, sytë zemren dhe kembet te
çojnë gjithmonë te dhoma e saj.
-Jo iu pergjigj djali me zemren e vrarë. -Ju dua te dyjave njelloj e me tepër se veten time...
- Ashtu? Ti sme dashke fare. Me shumë do nënën tënde, gjersa na do të dyjave njelloj.
Unë
kerkoj te me duash vetëm mua dhe asnjë tjetër. Merr
vesht apo jo? Nuk dua ta ndash dashurinë ne dysh. Dua te te kem
vetëm për vete.
-Po për vete me ke nate e ditë.
Me ty bie me ty ngrihem. Me ty nga mëngjesi ne mbrëmje e nga
mbrëmja ne mëngjes...
-Nuk me mjafton kaq. Dua qe ta
debosh nënën nga shtëpia dhe te mbtemi vetëm ne te
dy. Kështu do të jemi te qete dhe te lumtur si asnjë
çift tjetër.
-Si ta bëj këtë te pabere? A
debohet nëna qe më ka bërë koken?- u ankua djali. -
A përzihet nëna nga shtëpia?
-Mirë athere, me
debo mua.- iu pergjegj e shoqja. -Ose me mirë po iki vete.- Dhe
rrembeu kepucet canten ne duar e iku si furtune. Nga pas u perplas dera
plot tersellime.
Uli sytë e vari koken djali dhe shkoi tek e ema.
Zemra e nenes e ndjeu se i biri ishte i vrarë e i copetuar ne shpirt dhe e pyeti:
- C'ke o bir i nenes, qe je kaq i mërzitur e i derrmuar?
-
Kështu e kështu më ka thënë
nusja...Vërtetë e dua me shpirt se është me e
mirë dhe me e bukur se zanat e malit dhe e Bukura e Dheut, po do
ta ndaj se nuk është për mua gjersa nuk te do ty.
-
Fjale është ajo qe thua o bir? Si ta nxe goja e ta thotë
zemra te ndash nusen, te cilën e do me tepër se veten
tënde?
- Jo o bir. Me mirë po iki unë nga
shtëpia se zemra e nenes duron me shumë gaze e helme se
çdokush ne këtë botë. Mjafton qe të jeni te
lumtur...
Djali shkoj zemervrare te shtëpia e se shoqes dhe i tha:
-
Kthehu, te lutem, se ta plotesova dëshirën: Nëna iku e
shkoj ne fshat t'i ngryse vetëm ditet e pleqerise dhe na bekoi
përsëri e na uroj te jemi te lumtur.
- Ne do të jemi
te lumtur kur te na lere vetëm te dyve, u gezua e shoqja dhe iu
hodh ne qafe. E gushi dhe e puthi ne faqe, ne sy ne buzë.
Dhe u k,thye duke kërcyer ne shtepine e te shoqit.
Nja
dy ditë tufani qe kishte nusja ne temer ra ne fashe. Mirëpo
pas një jave shpertheu me fuqine e sketerres e te ferrit dhe nusja
iu versul djalit.
- Ti s'me do mua. Vërtetë e coven fshat,
po mendjen sytë e zemresi ke tek ajo, prandaj i dergove para e
ushqime me tet kusheri, apo jo?
- Ia dërgova qe të mos
vdese nga uria e të mos lypi rrugëve, se s'ka tjetër te
ardhur. Ty te dua sa s'kam fjale si t ta tregoj. Me beso, te dua me
shumë se veten time.Po edhe atë e dua. se e kam nene...
-
Ashtu? Ti sme dashke hiç fare. Me shumë do nënën
tënde. Po të me duash ashtu siç thua, shko vraje
nënën, se plake është, e ka ngrënë cairin
e vet...
Djali shkuli floket dhe u hodh përpjetë sikur ta
kishin pickuar njemije grereza bashke e ta kishin kafshuar një
mirë gjarperinj tok:
- Fjale është ajo qe thua?
Mblidh mendjen e veten, o grua, se unë s've asnjë tjetër
mbi ty. Ja ku po ta them për te njemijten here; te dua me
shumë se veten. Po edhe nënën e dua se më ka
bërë koken. Si mund ta vras me duart e mia?
Nusja perplasi kembet ne dysheme e u hodh ne tavan duke buluritur:
- Thuaj se me do me shumë se veten e se nënën!
Djali u kalamend e tha me vete:
"Këto qe do t'i them tani, mos i beso, o Zot, se sjane te vërteta. Nuk kam si te bëj prandaj po i them...
Më duhet te qetesoj nusen se është e marrosur e s'di c'thotë...
Pastaj e dua shumë se është e mirë dhe e bukur si shtojzavalle dhe si e Bukura e Dheut".
Pasi tha kështu me vete, nxjori disa fjale si te ishte belbacuk:
- Të dua me shumë se veten, edhe me shumë se nënën...
-
Atëherë merre ne duar këtë shish dhe shko e ngulja
nenes ne zemër,- uluriti nusja si ta kishin zënë xhindet.
- Dhe zemren e saj ma sill këtu qe ta shoh me sytë e mi e te besoj se e ke vrarë me te vërtetë.
Djali
u drodh si ta kishin zënë ethet e gushtit dhe iku nga
sytë kembet me thike ne dorë e te nesërmen arriti ne
fshat gjysëm i gjallë e gjysëm i cmendur.
Zemra e nenes sa e pa, e ndjeu se c'furtune ziente ne shpirtin e te birit.
- C'ke, o shpirt, qe je kaq i vrarë e i derrmuar, sikur të vish nga qoftelargu?
-
Kështu e kështu më ka thënë nusja...
Vërtetë e dua me shpirte e me shumë se veten, se
është e mirë dhe me e bukur se shtojzovallet e se e
Bukura e Dheut, po do ta ndaj se nuk është për mua
gjersa kërkon te te vras e t'i çoj zemren tënde...
-
Fjale është ajo qe thua, o bir? Si ta thotë goja e si ta
nxe zemra ta ndash nusen, qe e do me shumë se veten tënde?
Një mijë here jo. Me mirë me vra mua se zemra e nenes
duron me shumë gaze e helme se çdokush ne këtë e
ne atë botë. Unë jam plake tani, kursem ju jeni te rinj
dhe e keni përpara jetën.
Unë e hengra jetën time dhe ditet i kam te numeruara. Ani se do të vdes, ju të jeni mirë dhe te lumtur.
Degjoma
edhe fjalën e fundit dhe mbaje vath ne vesh për
tërë jetën: Nusen ta duash me shumë se veten e se
nënën se me atë do të jetosh. Me atë do
të gezosh, do të qash e do të qeshesh, do të
lindesh e do të rritesh fëmijë...
Eja, pra, o bir, o
merre zemren time se ta jap me gjithë shpirt. Dhe coja nuses
tënde qe te qetesohet, te gazmohet e te lumturohet.
Se po
të jesh ti me nusen i lumtur ne këtë botë edhe
unë do të jem e lumtur ne botën e pertejme.
Dhe duke thënë këto fjale i rrembeu shishin nga duart e te birit.
Djali i ra ne gjunje para kembeve dhe zuri te qaje me lot te nxehte duke uleritur:
- Nene, mos! Mos, mos, mos!
Po
ishte tepër vonë: nëna e kishte care krahahorin me
thiken qe i rrembeu te birit, e ndau zemren nga trupi i vet dhe ia vuri
ne duar duke thënë:
- Vrapo për te nusja e coja zemren time dhe...qofshi...te lumtur.
I
mbytur nga lotet, djerset dhe gjaku qe kullonte nga zemra e nenes,
djali u nis për te e shoqja duke ecur qorrazi e marramendsh se nuk
shihte me as me sy e as me mendje.
Duke nxituar nëpër
kalldermet e fshatit diku u pengua e rreshqiti dhe u vra ne ballë,
ne duar e ne këmbë. Nga dhembja bertiti me te madhe!
- Nene!
- U vrave, o bir! u degjua një ze i dhembshur e i shuar...
Kishte
folur zemra e nenes qe perpelitej ende ne pellemben e dores se te
birit, te cilën po ia conte nuses se vet qe ishte me e mirë e
me e bukur se zanat e malit dhe se e Bukura e Dheut vete.
Na ishte një herë një kohe qe s'mbahet mend
një nene me shpirt aq të madh e aq te gjerë, sa edhe
qiejt bashke e oqeanet nuk ia kalonin dot.
Ne zemren e saj kishte
vend për gjithçka te bukur e te mirë qe ka bota, po
asnjë therrime vend për te keqiat e te shemtuarat qe ndodhin
ne gjithesi...
Me shumë vend nga te gjithë tjerët ne zemren e nenes zinte djali i saj.
Edhe ai, si nëna e vet, e kishte zemren flori e shkuar floririt.
Dhe donte gjithçka te mirë e urrente çdo të keqe,
Vendin kryesor ne zemren e tij e zinte e ema, te cilën thoshin se e donte me tepër se veten e vet.
Po donte edhe një vajzë shumë me shumë se veten e vet e se nënën...
Se ajo ishte me e bukur se shtojzovallet dhe me e bukur e me e mirë se e Bukura e Dheut.
Për te linte edhe mendte e kojes, e jepte dhe jetën e vet.
Meqë
djali e donte dhume e shumë vajzen, edhe pse nëna kishte
dëgjuar se ishte tepër e perkdhelur, tekanjoze dhe e
prapë, pranoi, ia dha djalit bekimin dhe cifti u martua.
Qysh
ditën e pare qe shkeli ne shtepine e te shoqit , nusja morri
gjuhën e gjarperit, qe mbante te fshehur dhe derdhi një
pikë helm ne zemren e burrit vet:
-Ti do me shumë nënën tënde se mua!- i tha.
-Jo.-iu perbetuar djali. -Ju dua te dyjave njelloj e me shumë se veten.
-Ashtu?-
u terbua e shoqja. -Po të me duash njelloj sa nënën
është pak për mua. Prandaj qysh këtë
çast ta ndash. E dua dashurinë tënde vetëm
për vete. Nuk kam qejf ta ndaj me tjerët.
Djali uli
sytë e vari koken dhe shkoj drejt te e emea. Zemra e nenes e ndjeu
se i biri ishte i vrarë ne shpirt dhe e pyeti:
-C'ke o bir i nenes, qe je kaq i trishtuar?
-Kështu
e kështu më tha nusja...Vërtetë e dua shumë se
është me e bukur e me e mirë se zanat dhe se e Bukura e
Dheut, po do ta ndaj se nuk është për mua, gjersa nuk te
do ty. Unë ju dua si sytë e ballit te dyjave.
-Fjale
është ajo, qe thua, o bir? Si ta nxe goja e ta thotë
zemra ta ndash nusen, te cilën e do me tepër se veten
tënde?
-Jo o bir. Me mirë me ndaj mua, se zemra e nenes ka
vend për gaze e helme me shumë se çdokush,ne
këtë e ne atë botë...
Djali u kthye zemervrare tek e shoqja dhe i tha:
- Ta plotesova dëshirën e dashur, e ndava nënën.
- Sa mirë- u lumturua ajo dhe iu hodh ne qafe.
E gushi dhe e puthi ne faqe, ne sy, ne buzë.
Nja
dy ditë deti qe kishte nusja ne zemër ra ne fashe nga gezimi
qe e ndau djalin nga nëna. Mirëpo me te marrë vesh se i
shoqi kishte qenë tek e ema për vizite, deti ne zemren e
nuses ngriti dalge e u terrbua:
-Ti s'më do mua.- i tha te shoqit si nderkryer.
-Ti
do me shumë nënën tënde. Vërtetë u ndave
prej saj po aty e ke mendjen, sytë zemren dhe kembet te
çojnë gjithmonë te dhoma e saj.
-Jo iu pergjigj djali me zemren e vrarë. -Ju dua te dyjave njelloj e me tepër se veten time...
- Ashtu? Ti sme dashke fare. Me shumë do nënën tënde, gjersa na do të dyjave njelloj.
Unë
kerkoj te me duash vetëm mua dhe asnjë tjetër. Merr
vesht apo jo? Nuk dua ta ndash dashurinë ne dysh. Dua te te kem
vetëm për vete.
-Po për vete me ke nate e ditë.
Me ty bie me ty ngrihem. Me ty nga mëngjesi ne mbrëmje e nga
mbrëmja ne mëngjes...
-Nuk me mjafton kaq. Dua qe ta
debosh nënën nga shtëpia dhe te mbtemi vetëm ne te
dy. Kështu do të jemi te qete dhe te lumtur si asnjë
çift tjetër.
-Si ta bëj këtë te pabere? A
debohet nëna qe më ka bërë koken?- u ankua djali. -
A përzihet nëna nga shtëpia?
-Mirë athere, me
debo mua.- iu pergjegj e shoqja. -Ose me mirë po iki vete.- Dhe
rrembeu kepucet canten ne duar e iku si furtune. Nga pas u perplas dera
plot tersellime.
Uli sytë e vari koken djali dhe shkoi tek e ema.
Zemra e nenes e ndjeu se i biri ishte i vrarë e i copetuar ne shpirt dhe e pyeti:
- C'ke o bir i nenes, qe je kaq i mërzitur e i derrmuar?
-
Kështu e kështu më ka thënë
nusja...Vërtetë e dua me shpirt se është me e
mirë dhe me e bukur se zanat e malit dhe e Bukura e Dheut, po do
ta ndaj se nuk është për mua gjersa nuk te do ty.
-
Fjale është ajo qe thua o bir? Si ta nxe goja e ta thotë
zemra te ndash nusen, te cilën e do me tepër se veten
tënde?
- Jo o bir. Me mirë po iki unë nga
shtëpia se zemra e nenes duron me shumë gaze e helme se
çdokush ne këtë botë. Mjafton qe të jeni te
lumtur...
Djali shkoj zemervrare te shtëpia e se shoqes dhe i tha:
-
Kthehu, te lutem, se ta plotesova dëshirën: Nëna iku e
shkoj ne fshat t'i ngryse vetëm ditet e pleqerise dhe na bekoi
përsëri e na uroj te jemi te lumtur.
- Ne do të jemi
te lumtur kur te na lere vetëm te dyve, u gezua e shoqja dhe iu
hodh ne qafe. E gushi dhe e puthi ne faqe, ne sy ne buzë.
Dhe u k,thye duke kërcyer ne shtepine e te shoqit.
Nja
dy ditë tufani qe kishte nusja ne temer ra ne fashe. Mirëpo
pas një jave shpertheu me fuqine e sketerres e te ferrit dhe nusja
iu versul djalit.
- Ti s'me do mua. Vërtetë e coven fshat,
po mendjen sytë e zemresi ke tek ajo, prandaj i dergove para e
ushqime me tet kusheri, apo jo?
- Ia dërgova qe të mos
vdese nga uria e të mos lypi rrugëve, se s'ka tjetër te
ardhur. Ty te dua sa s'kam fjale si t ta tregoj. Me beso, te dua me
shumë se veten time.Po edhe atë e dua. se e kam nene...
-
Ashtu? Ti sme dashke hiç fare. Me shumë do nënën
tënde. Po të me duash ashtu siç thua, shko vraje
nënën, se plake është, e ka ngrënë cairin
e vet...
Djali shkuli floket dhe u hodh përpjetë sikur ta
kishin pickuar njemije grereza bashke e ta kishin kafshuar një
mirë gjarperinj tok:
- Fjale është ajo qe thua?
Mblidh mendjen e veten, o grua, se unë s've asnjë tjetër
mbi ty. Ja ku po ta them për te njemijten here; te dua me
shumë se veten. Po edhe nënën e dua se më ka
bërë koken. Si mund ta vras me duart e mia?
Nusja perplasi kembet ne dysheme e u hodh ne tavan duke buluritur:
- Thuaj se me do me shumë se veten e se nënën!
Djali u kalamend e tha me vete:
"Këto qe do t'i them tani, mos i beso, o Zot, se sjane te vërteta. Nuk kam si te bëj prandaj po i them...
Më duhet te qetesoj nusen se është e marrosur e s'di c'thotë...
Pastaj e dua shumë se është e mirë dhe e bukur si shtojzavalle dhe si e Bukura e Dheut".
Pasi tha kështu me vete, nxjori disa fjale si te ishte belbacuk:
- Të dua me shumë se veten, edhe me shumë se nënën...
-
Atëherë merre ne duar këtë shish dhe shko e ngulja
nenes ne zemër,- uluriti nusja si ta kishin zënë xhindet.
- Dhe zemren e saj ma sill këtu qe ta shoh me sytë e mi e te besoj se e ke vrarë me te vërtetë.
Djali
u drodh si ta kishin zënë ethet e gushtit dhe iku nga
sytë kembet me thike ne dorë e te nesërmen arriti ne
fshat gjysëm i gjallë e gjysëm i cmendur.
Zemra e nenes sa e pa, e ndjeu se c'furtune ziente ne shpirtin e te birit.
- C'ke, o shpirt, qe je kaq i vrarë e i derrmuar, sikur të vish nga qoftelargu?
-
Kështu e kështu më ka thënë nusja...
Vërtetë e dua me shpirte e me shumë se veten, se
është e mirë dhe me e bukur se shtojzovallet e se e
Bukura e Dheut, po do ta ndaj se nuk është për mua
gjersa kërkon te te vras e t'i çoj zemren tënde...
-
Fjale është ajo qe thua, o bir? Si ta thotë goja e si ta
nxe zemra ta ndash nusen, qe e do me shumë se veten tënde?
Një mijë here jo. Me mirë me vra mua se zemra e nenes
duron me shumë gaze e helme se çdokush ne këtë e
ne atë botë. Unë jam plake tani, kursem ju jeni te rinj
dhe e keni përpara jetën.
Unë e hengra jetën time dhe ditet i kam te numeruara. Ani se do të vdes, ju të jeni mirë dhe te lumtur.
Degjoma
edhe fjalën e fundit dhe mbaje vath ne vesh për
tërë jetën: Nusen ta duash me shumë se veten e se
nënën se me atë do të jetosh. Me atë do
të gezosh, do të qash e do të qeshesh, do të
lindesh e do të rritesh fëmijë...
Eja, pra, o bir, o
merre zemren time se ta jap me gjithë shpirt. Dhe coja nuses
tënde qe te qetesohet, te gazmohet e te lumturohet.
Se po
të jesh ti me nusen i lumtur ne këtë botë edhe
unë do të jem e lumtur ne botën e pertejme.
Dhe duke thënë këto fjale i rrembeu shishin nga duart e te birit.
Djali i ra ne gjunje para kembeve dhe zuri te qaje me lot te nxehte duke uleritur:
- Nene, mos! Mos, mos, mos!
Po
ishte tepër vonë: nëna e kishte care krahahorin me
thiken qe i rrembeu te birit, e ndau zemren nga trupi i vet dhe ia vuri
ne duar duke thënë:
- Vrapo për te nusja e coja zemren time dhe...qofshi...te lumtur.
I
mbytur nga lotet, djerset dhe gjaku qe kullonte nga zemra e nenes,
djali u nis për te e shoqja duke ecur qorrazi e marramendsh se nuk
shihte me as me sy e as me mendje.
Duke nxituar nëpër
kalldermet e fshatit diku u pengua e rreshqiti dhe u vra ne ballë,
ne duar e ne këmbë. Nga dhembja bertiti me te madhe!
- Nene!
- U vrave, o bir! u degjua një ze i dhembshur e i shuar...
Kishte
folur zemra e nenes qe perpelitej ende ne pellemben e dores se te
birit, te cilën po ia conte nuses se vet qe ishte me e mirë e
me e bukur se zanat e malit dhe se e Bukura e Dheut vete.
Similar topics
» Tetë gënjeshtrat e nënës sime
» Puthja e nënës, mbron foshnjat e porsalindura e kundër infeksionit
» Poezi kushtuar gjuhes Shqipe
» Këngë dhe klip kushtuar Adelina Ismajlit?
» Berry konfirmohet për filmin kushtuar Aretha Franklin
» Puthja e nënës, mbron foshnjat e porsalindura e kundër infeksionit
» Poezi kushtuar gjuhes Shqipe
» Këngë dhe klip kushtuar Adelina Ismajlit?
» Berry konfirmohet për filmin kushtuar Aretha Franklin
:: Bota Shqipetare :: Letërsia
Faqja 1 e 1
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi