Jim Morison.
:: Bota Shqipetare :: Letërsia :: Shkrimtare te huaj
Faqja 1 e 1
Jim Morison.
kur trupi im te jet hi........emri im do jet LEGGEND
Jim Morison
E
kane quajtur: "Poeti i lirise" dhe "Njeri me zemer te madhe"; "Njeri me
nje tru brilant qe me jeten e tij arriti te ndryshonte mentalitetin e
njerezve";. Varri i tij ne Paris eshte vend pelegrinazhi per
admiruesit, muzikantet, poetet , njerezit e ardhur nga e gjithe bota.
Prej vitesh, gjithkush qe e njeh mire historine e muzikes se rock-ut
dhe shkon ne Paris, ndalon ne banesen e perjetshme te Jim Morrison, ne
kujtim te artistit brilant, por po aq edhe veteshkaterrues.
Ne
nje varr te vogel ne varrezen e Pere Lachaise, prehet lideri i "The
Doors", nje nga grupet me te njohur amerikane te viteve '60 te
shekullit te kaluar. Ai u gjet i vdekur me 3 korrik te vitit 1971, ne
apartamentin e tij ne Paris, ku ishte vendosur per te pushuar dhe per
te shkruar kater muaj me pare me te dashuren e tij, Pamela Courson.
Disa agjenci lajmesh njoftuan se, ne kete pervjetor te 35-te vdekjes,
se Jim Morrison, banesa e tij e perjetshme eshte vizituar nga qindra
njerez. Shumekush e ka quajtur "njeri me zemer te madhe"; "njeri me nje
tru brilant qe me jeten e tij arriti te ndryshonte mentalitetin e
njerezve"; apo edhe "poeti i lirise". Shume lule, vizatime, foto,
qirinj, mesazhe dhe partitura kane mbuluar vendin ku prehet idhulli i
rok-ut, i dashuruari i blues-it, i lindur ne Melbourn-Florida me 8
dhjetor 1943, (37 vjet me vone ne te njejten date do te vritej John
Lennon). "James Douglas Morrison (1943-1971)", shkruhet ne pllaken
metalike te varrit shoqeruar me nje thenie klasike greke, "Ishte nje
demon". Ne vitin 1990, u vodh nga varri busti i Morrison, ndoshta nga
ndonje admirues, bust i cili nuk u gjet me kurre. Shkrime te te gjitha
llojeve, mbulojne banesen e tij te perjetshme. Bile me pare ne hyrje te
varrezes, disa shigjeta tregonin edhe rrugen qe te çonte drejt
“Morrison”-it . Edhe varret e te famshmeve, Oscar Wilde (i
mbuluar nga tekste dhe te puthura), Maria Callas, Edith Piaf, Sarah
Bernhardt, deri te Chopin, Moliere y La Fontaine, qe gjenden ne kete
varreze, duket se nuk kane zgjuar kaq shume pasione se sa Morrison. Por
nuk kane munguar asnjehere edhe kundershtare te jetes se Morrison-it,
te cilet e percaktojne ate si nje njeri qe ka sjelle me shume fatkeqesi
se sa kenaqesi. Pika me kulminante ne varrin e Morrison cilesohet viti
1991, kur ne 20-vjetorin e vdekjes se tij, policia u detyrua te perdore
gaz-lotesjelles per te larguar admiruesit e zhurmshem qe i
‘kishin pushtuar’ varrin. E verteta eshte se Parisi me
teper e mbajti Morrison, per detyrim - sipas burimeve anonime, familja
nuk donte te merrte trupin e tij e turperuar nga jeta e tij "seks,
droge dhe rock and roll". Ndonese shume e besojne vdekjen e tij per
shkak te mbidozes se droges- mjeket u shprehen zyrtarisht se shkak per
vdekjen e tij kishte qene nje atak kardiak. Por pavaresisht trajektores
se karrieres se liderit te grupit “The doors,” (u ndalua
dhe u gjykua kur doli i zhveshur ne nje koncert ne Majami), Morrison si
poet la gjurme ne historine e rock-ut me tekstet e tij enigmatike mbi
anen e erret e jetes. Eshte fakt qe, Ai, u konsiderua me shume se
kengetar, poet dhe gjate jetes se tij publikoi librat ,"The lords",
"The New Creatures" dhe "An American Prayer".
A U T O- I N T E R V I S T A
Jam
i mendimit që është intervista forma e re e artit. Dhe
mendoj që auto-intervista është esenca e
krijimtarisë. Ti bësh pyetje vetvetes dhe të mundohesh
të gjesh përgjigjet. Shkrimtari është
pikërisht ai që i jep përgjigje një serie pyetjesh
të pabëra. Ngjan paksa me përgjigjen e pyetjeve në
bankën e dëshmimtarëve. Eshtë ajosituatë e
pazakontë në të cilën mundohesh të
saktësosh diçka të ndodhur në të
kaluarën dhe ku mundohesh të kujtosh me ndershmëri se
kush ishin qëllimet që kishe. Eshtë një ushtrim
mental deciziv. Një intervistë të jep shpesh
mundësinë ti vësh përballë mëndjes
tënde një rradhë pyetjesh, gjë që për
mendimin tim është ajo që nënkuptohet për art.
Një intervistë të jep edhe rastin të fshish të
gjitha gjërat e kota.... duhet të kërkosh të jesh i
qartë, shprehës, në temë...jo më
stërzgjatje. Forma e intervistës i ka rrenjët e saja
në konfesimin, në debatin dhe në krahasimin e
kryqëzuar. Pasi ke thënë diçka një
herë, nuk ka më mënyrë për të trajtuar.
Tepër vonë. Eshtë me të vërtetë një
moment thelbësor. Unë jam tepër i varur nga loja e artit
dhe literaturës: heronjtë e mi janë artistë ose
shkrimtarë. Kam dashur gjithnjë të shkruaj, por pastaj
kam menduar se s'do të kishte dalë ndonjë gjë
për të qenë deri sa kur dora ime të merrte lapsin
dhe të fillonte të lëvizte për hesap të vet,
pa më përzier aspak mua. Si shkrimi automatik. Por kjo nuk
ndodhi kurrë. Natyrisht kam shkruar disa poezi; aty nga e katra
apo e pesta elementare, më duket, kam shkruar një poezi
të titulluar Pony Express. Eshtë e para që kujtoj.
Ishtë një nga ato poezitë tip ballade. Sidoqoftë
nuk arrita asnjëherë t'a përfundoj. Horse Latitudes e
kam shkruajtur kur isha në Gjimnaz. Kam pasur gjithnjë
një thes me blloqe, në Gjimnaz dhe në Universitet:
pastaj kur mbaroi shkolla, për ndonjë arsye të kotë
- apo ndoshta ishte mençuri - i hodha tutje të
gjithë...Shkruaja në ato blloqe notë pas note. Por
ndoshta po të mos i kisha flakur nuk do të kasha shkruar
asnjëherë diçka origjinale - sepse ishin më
tepër grumbuj gjërash që kisha lexuar apo dëgjuar,
si citime prej librave. Besoj se po të mos isha liruar prej tyre
nuk do të kisha qenë kurrë i lirë. Dëgjoni,
poezia e vërtetë nuk thotë asgjë, rrjeshton
vetëm mundësi. Hap të gjithë dyert. Dhe ju mund
të kaloni nga ajo që dëshironi. ...dhe ja pse poezia
më tërheq kaq shumë... sepse është e
përjetshme. Për deri kur të ketë njerëz,
njerzit mund të kujtojnë fjalët dhe kombinimet e
fjalëve. Askush tjetër sikurse poezia dhe kënga ka
mundësinë të mbijetojë një olokausto. Askush
nuk mund të mbaj mend një tregim të tërë.
Askush nuk mund të përshkruaj një film, një
skulpturë, një pikturë por, përderisa të
ketë qenie njerzore, këngët dhe poezia mund të
vazhdojnë. Në qoftë se poezia ime kërkon të
arrijë diçka, është të lirojë njerzit
nga mënurat e kushtëzuara në të cilat sheh dhe
dëgjon.
Los Angeles, 1969- 71 - JIM MORRISON
Jim Morison
E
kane quajtur: "Poeti i lirise" dhe "Njeri me zemer te madhe"; "Njeri me
nje tru brilant qe me jeten e tij arriti te ndryshonte mentalitetin e
njerezve";. Varri i tij ne Paris eshte vend pelegrinazhi per
admiruesit, muzikantet, poetet , njerezit e ardhur nga e gjithe bota.
Prej vitesh, gjithkush qe e njeh mire historine e muzikes se rock-ut
dhe shkon ne Paris, ndalon ne banesen e perjetshme te Jim Morrison, ne
kujtim te artistit brilant, por po aq edhe veteshkaterrues.
Ne
nje varr te vogel ne varrezen e Pere Lachaise, prehet lideri i "The
Doors", nje nga grupet me te njohur amerikane te viteve '60 te
shekullit te kaluar. Ai u gjet i vdekur me 3 korrik te vitit 1971, ne
apartamentin e tij ne Paris, ku ishte vendosur per te pushuar dhe per
te shkruar kater muaj me pare me te dashuren e tij, Pamela Courson.
Disa agjenci lajmesh njoftuan se, ne kete pervjetor te 35-te vdekjes,
se Jim Morrison, banesa e tij e perjetshme eshte vizituar nga qindra
njerez. Shumekush e ka quajtur "njeri me zemer te madhe"; "njeri me nje
tru brilant qe me jeten e tij arriti te ndryshonte mentalitetin e
njerezve"; apo edhe "poeti i lirise". Shume lule, vizatime, foto,
qirinj, mesazhe dhe partitura kane mbuluar vendin ku prehet idhulli i
rok-ut, i dashuruari i blues-it, i lindur ne Melbourn-Florida me 8
dhjetor 1943, (37 vjet me vone ne te njejten date do te vritej John
Lennon). "James Douglas Morrison (1943-1971)", shkruhet ne pllaken
metalike te varrit shoqeruar me nje thenie klasike greke, "Ishte nje
demon". Ne vitin 1990, u vodh nga varri busti i Morrison, ndoshta nga
ndonje admirues, bust i cili nuk u gjet me kurre. Shkrime te te gjitha
llojeve, mbulojne banesen e tij te perjetshme. Bile me pare ne hyrje te
varrezes, disa shigjeta tregonin edhe rrugen qe te çonte drejt
“Morrison”-it . Edhe varret e te famshmeve, Oscar Wilde (i
mbuluar nga tekste dhe te puthura), Maria Callas, Edith Piaf, Sarah
Bernhardt, deri te Chopin, Moliere y La Fontaine, qe gjenden ne kete
varreze, duket se nuk kane zgjuar kaq shume pasione se sa Morrison. Por
nuk kane munguar asnjehere edhe kundershtare te jetes se Morrison-it,
te cilet e percaktojne ate si nje njeri qe ka sjelle me shume fatkeqesi
se sa kenaqesi. Pika me kulminante ne varrin e Morrison cilesohet viti
1991, kur ne 20-vjetorin e vdekjes se tij, policia u detyrua te perdore
gaz-lotesjelles per te larguar admiruesit e zhurmshem qe i
‘kishin pushtuar’ varrin. E verteta eshte se Parisi me
teper e mbajti Morrison, per detyrim - sipas burimeve anonime, familja
nuk donte te merrte trupin e tij e turperuar nga jeta e tij "seks,
droge dhe rock and roll". Ndonese shume e besojne vdekjen e tij per
shkak te mbidozes se droges- mjeket u shprehen zyrtarisht se shkak per
vdekjen e tij kishte qene nje atak kardiak. Por pavaresisht trajektores
se karrieres se liderit te grupit “The doors,” (u ndalua
dhe u gjykua kur doli i zhveshur ne nje koncert ne Majami), Morrison si
poet la gjurme ne historine e rock-ut me tekstet e tij enigmatike mbi
anen e erret e jetes. Eshte fakt qe, Ai, u konsiderua me shume se
kengetar, poet dhe gjate jetes se tij publikoi librat ,"The lords",
"The New Creatures" dhe "An American Prayer".
A U T O- I N T E R V I S T A
Jam
i mendimit që është intervista forma e re e artit. Dhe
mendoj që auto-intervista është esenca e
krijimtarisë. Ti bësh pyetje vetvetes dhe të mundohesh
të gjesh përgjigjet. Shkrimtari është
pikërisht ai që i jep përgjigje një serie pyetjesh
të pabëra. Ngjan paksa me përgjigjen e pyetjeve në
bankën e dëshmimtarëve. Eshtë ajosituatë e
pazakontë në të cilën mundohesh të
saktësosh diçka të ndodhur në të
kaluarën dhe ku mundohesh të kujtosh me ndershmëri se
kush ishin qëllimet që kishe. Eshtë një ushtrim
mental deciziv. Një intervistë të jep shpesh
mundësinë ti vësh përballë mëndjes
tënde një rradhë pyetjesh, gjë që për
mendimin tim është ajo që nënkuptohet për art.
Një intervistë të jep edhe rastin të fshish të
gjitha gjërat e kota.... duhet të kërkosh të jesh i
qartë, shprehës, në temë...jo më
stërzgjatje. Forma e intervistës i ka rrenjët e saja
në konfesimin, në debatin dhe në krahasimin e
kryqëzuar. Pasi ke thënë diçka një
herë, nuk ka më mënyrë për të trajtuar.
Tepër vonë. Eshtë me të vërtetë një
moment thelbësor. Unë jam tepër i varur nga loja e artit
dhe literaturës: heronjtë e mi janë artistë ose
shkrimtarë. Kam dashur gjithnjë të shkruaj, por pastaj
kam menduar se s'do të kishte dalë ndonjë gjë
për të qenë deri sa kur dora ime të merrte lapsin
dhe të fillonte të lëvizte për hesap të vet,
pa më përzier aspak mua. Si shkrimi automatik. Por kjo nuk
ndodhi kurrë. Natyrisht kam shkruar disa poezi; aty nga e katra
apo e pesta elementare, më duket, kam shkruar një poezi
të titulluar Pony Express. Eshtë e para që kujtoj.
Ishtë një nga ato poezitë tip ballade. Sidoqoftë
nuk arrita asnjëherë t'a përfundoj. Horse Latitudes e
kam shkruajtur kur isha në Gjimnaz. Kam pasur gjithnjë
një thes me blloqe, në Gjimnaz dhe në Universitet:
pastaj kur mbaroi shkolla, për ndonjë arsye të kotë
- apo ndoshta ishte mençuri - i hodha tutje të
gjithë...Shkruaja në ato blloqe notë pas note. Por
ndoshta po të mos i kisha flakur nuk do të kasha shkruar
asnjëherë diçka origjinale - sepse ishin më
tepër grumbuj gjërash që kisha lexuar apo dëgjuar,
si citime prej librave. Besoj se po të mos isha liruar prej tyre
nuk do të kisha qenë kurrë i lirë. Dëgjoni,
poezia e vërtetë nuk thotë asgjë, rrjeshton
vetëm mundësi. Hap të gjithë dyert. Dhe ju mund
të kaloni nga ajo që dëshironi. ...dhe ja pse poezia
më tërheq kaq shumë... sepse është e
përjetshme. Për deri kur të ketë njerëz,
njerzit mund të kujtojnë fjalët dhe kombinimet e
fjalëve. Askush tjetër sikurse poezia dhe kënga ka
mundësinë të mbijetojë një olokausto. Askush
nuk mund të mbaj mend një tregim të tërë.
Askush nuk mund të përshkruaj një film, një
skulpturë, një pikturë por, përderisa të
ketë qenie njerzore, këngët dhe poezia mund të
vazhdojnë. Në qoftë se poezia ime kërkon të
arrijë diçka, është të lirojë njerzit
nga mënurat e kushtëzuara në të cilat sheh dhe
dëgjon.
Los Angeles, 1969- 71 - JIM MORRISON
Re: Jim Morison.
Njerezit jane te cuditshem
Njerezit jane te cuditshem kur ti je i cuditshem
Fytyrat jane te shemtuara kur ti je i vetmuar.
Grate te duken shtriga kur ti je i padeshirushem.
Ne rruge ka njerez edhe kur ti je i merzitur.
Kur ti je i cuditshem te dalin fytyra nga pikat e shiut.
Kur ti je i cuditshem asnje sta mban mend emrin.
kur ti je i cuditshem, kur ti je i cuditshem.
.....(perseriten te njejta vargje)
Njerezit jane te cuditshem kur ti je i cuditshem
Fytyrat jane te shemtuara kur ti je i vetmuar.
Grate te duken shtriga kur ti je i padeshirushem.
Ne rruge ka njerez edhe kur ti je i merzitur.
Kur ti je i cuditshem te dalin fytyra nga pikat e shiut.
Kur ti je i cuditshem asnje sta mban mend emrin.
kur ti je i cuditshem, kur ti je i cuditshem.
.....(perseriten te njejta vargje)
Re: Jim Morison.
Balada e Morrisonit
Errësirë. Natë
Po digjem që t’ju ndrit
T’ju shihni njëri-tjetrit pak fytyrat
T’u shquani sendeve më mirë ngjyrat
Se bota është e vogël
Dhe jeta është e gjatë
Errësirë. Natë
E dashur,
Po digjem pambarim
Sa të jetojnë peshqit… detet… dheu
Akujt milionavjeçarë të Antarktidës
Do digjem ti tregoj ndërgjegjen Amerikës.
E dashur, çome lart posi pishtar
Të lutem, ngremë ti kështu
Përmbi çdo grataçiel!
Po digjem unë – një…
Tek djegin mijëra nxënës në Vietnam
Ku flaka shkon në qiell.
E dashur, a më njeh?
Jam Morrisoni yt…
Po Morrisoni jam.
Më shpjer ti gjithkund!
Në Majami dhe në Alaska.
Futmë kështu siç jam
Urë në flakë
Galeritë e thella në Nevada
Ku lozin me kërpudha Xhonsonët
maskeradë
Jam një kamin i ndezur
Por ti prej frikës mos m’u zbeh
Ty, jo … s’do të përzhit aspak
Digjem veç ti tregoj ndërgjegjen
Amerikës
Errësirë. Natë
Po digjem që t’ju ndrit
T’ju shihni njëri-tjetrit pak fytyrat
T’u shquani sendeve më mirë ngjyrat
Se bota është e vogël
Dhe jeta është e gjatë
Errësirë. Natë
E dashur,
Po digjem pambarim
Sa të jetojnë peshqit… detet… dheu
Akujt milionavjeçarë të Antarktidës
Do digjem ti tregoj ndërgjegjen Amerikës.
E dashur, çome lart posi pishtar
Të lutem, ngremë ti kështu
Përmbi çdo grataçiel!
Po digjem unë – një…
Tek djegin mijëra nxënës në Vietnam
Ku flaka shkon në qiell.
E dashur, a më njeh?
Jam Morrisoni yt…
Po Morrisoni jam.
Më shpjer ti gjithkund!
Në Majami dhe në Alaska.
Futmë kështu siç jam
Urë në flakë
Galeritë e thella në Nevada
Ku lozin me kërpudha Xhonsonët
maskeradë
Jam një kamin i ndezur
Por ti prej frikës mos m’u zbeh
Ty, jo … s’do të përzhit aspak
Digjem veç ti tregoj ndërgjegjen
Amerikës
Re: Jim Morison.
Fuqi
Unë mund të bllokoj tokën në
Trajektoren e saj. Isha unë ai që
hoqi makinat blu.
Unë mund të bëhem i padukshëm apo i vogël.
Unë mund të bëhem gjigand dhe i pasur dhe të arrij
gjërat më ekstreme. Unë mund të ndryshoj
ecjen e natyrës.
Unë mund udhëtoj kudo në
hapsirë dhe në kohë.
Unë mund të zgjoj të vdekurit.
Unë mund të ndej gjërat e botëve të tjera,
në thellësi të mendjes sime,
dhe të mendjes të të tjerëve.
Unë mundem.
Unë jam.
Unë mund të bllokoj tokën në
Trajektoren e saj. Isha unë ai që
hoqi makinat blu.
Unë mund të bëhem i padukshëm apo i vogël.
Unë mund të bëhem gjigand dhe i pasur dhe të arrij
gjërat më ekstreme. Unë mund të ndryshoj
ecjen e natyrës.
Unë mund udhëtoj kudo në
hapsirë dhe në kohë.
Unë mund të zgjoj të vdekurit.
Unë mund të ndej gjërat e botëve të tjera,
në thellësi të mendjes sime,
dhe të mendjes të të tjerëve.
Unë mundem.
Unë jam.
Re: Jim Morison.
E di se c'bej
C'ben ti ketu?
C'do?
A deshe muzike?
Ne mund te muziktojme.
Por ti do me shume
Ti do dic dhe dike te ri
A kam te drejte?
Mendoj se po
E di se c'do
ti do ekstaze
deshira dhe endrra
Gjerat qe nuk jane krejtesisht ashtu sic duken
une te udheheqi kendej,ai te terheq andej
nuk po i kendoj nje vashe imagjinare
po te flas te,vetes sime
le ta rikrijojme boten
pallati i shtatzanise po digjet.
Shiko.Percille si digjet
Ngrohu ne thengjillin e vale.
Je teper e re per te qene e moshuar
dhe s'ke nevoje per te keshilluar
do t'i shohesh gjerat ashtu sic jane.
Ti me perpikmeri e di se c'bej
Gjithcka.
C'ben ti ketu?
C'do?
A deshe muzike?
Ne mund te muziktojme.
Por ti do me shume
Ti do dic dhe dike te ri
A kam te drejte?
Mendoj se po
E di se c'do
ti do ekstaze
deshira dhe endrra
Gjerat qe nuk jane krejtesisht ashtu sic duken
une te udheheqi kendej,ai te terheq andej
nuk po i kendoj nje vashe imagjinare
po te flas te,vetes sime
le ta rikrijojme boten
pallati i shtatzanise po digjet.
Shiko.Percille si digjet
Ngrohu ne thengjillin e vale.
Je teper e re per te qene e moshuar
dhe s'ke nevoje per te keshilluar
do t'i shohesh gjerat ashtu sic jane.
Ti me perpikmeri e di se c'bej
Gjithcka.
Re: Jim Morison.
Nate Amerikane
Miresevini ne naten Amerikane
Ku qente kafshojne per te gjetur zerin
Fytyren, fatin, famen
Te zbutura nga nata
Ne nje te qete, te bute, luksoze
Veture
Autostopistet pergjate autostrades se madhe
Perendimi I erret Amerikan
Perendim I erret Amerikan
Nata si nje komplotuese e madhe
Ndaj endrres
Vjen rrotull ne reren kolovitese
Tijuana, anusi I nates
Nje karikature e qyteterimit
****at jane merzitur ne
Naten AmerikaneC’fare do te shohim ne
Terrin e nates, ne
Shpellat e ngrira ku jane
Krijuar endrrat tona?!
Perpara syve te tu. Profeci pa para.
Kjo kenge duhet te kete
Cudine e zakonshme, te trishtueshme
Te shkembimit te monedhes mbreterore
Prush I hidhur. Arome tymi pishe!
Flake. Nate. Praktike e vecante shumezimi
Nje shfajesim per krimin …
Shkolla e larte e mbremjes
Heshtje ne nje shkolle nate!
Miresevini ne naten Amerikane
Ku qente kafshojne per te gjetur zerin
Fytyren, fatin, famen
Te zbutura nga nata
Ne nje te qete, te bute, luksoze
Veture
Autostopistet pergjate autostrades se madhe
Perendimi I erret Amerikan
Perendim I erret Amerikan
Nata si nje komplotuese e madhe
Ndaj endrres
Vjen rrotull ne reren kolovitese
Tijuana, anusi I nates
Nje karikature e qyteterimit
****at jane merzitur ne
Naten AmerikaneC’fare do te shohim ne
Terrin e nates, ne
Shpellat e ngrira ku jane
Krijuar endrrat tona?!
Perpara syve te tu. Profeci pa para.
Kjo kenge duhet te kete
Cudine e zakonshme, te trishtueshme
Te shkembimit te monedhes mbreterore
Prush I hidhur. Arome tymi pishe!
Flake. Nate. Praktike e vecante shumezimi
Nje shfajesim per krimin …
Shkolla e larte e mbremjes
Heshtje ne nje shkolle nate!
Re: Jim Morison.
Duke pritur diellin
Ne vezullimin e pare te Edenit
u derdhem poshte ne det.
Qendruam atje ne bregdetin e lirise
duke pritur diellin
Nuk mund ta ndjesh tani
qe pranvera shkoi
tani eshte koha te rrojme nen
kete diell difuziv.
Duke pritur diellin
Kjo eshte jeta me e cuditshme qe kam njohur
A nuk e ndjen?
Ne vezullimin e pare te Edenit
u derdhem poshte ne det.
Qendruam atje ne bregdetin e lirise
duke pritur diellin
Nuk mund ta ndjesh tani
qe pranvera shkoi
tani eshte koha te rrojme nen
kete diell difuziv.
Duke pritur diellin
Kjo eshte jeta me e cuditshme qe kam njohur
A nuk e ndjen?
Re: Jim Morison.
Hero nuk eshte ai qe bie ne beteje,eshte ai qe kur rrezohet gjen forcen per tu cuar e lufton perseri...
Pasqyra eshte miku im me i mire sepse sa here qaje nuk qesh me mua...
Qesh,sepse s'mund te ..
Me pelqejne adoleshentet se cdo gje qe bejne e bejn per here te pare..
Te vrasesh eshte kurajo e momentit...te lesh te jetojne eshte kurajo e perjetshme..
Do jepja dhe jeten per te jetuar perjetesisht..
Ndonjehere mjafton nje cast per te harruar nje jete..e ndonjeher nuk mjafton e tere jeta per te harruar nje cast..
Pas gjakut,gjeja me e mire qe nje burre mund te japi,jane lotet e tije...
Dhashe gjithcka qe munda..jam nje poet qe tregon historite e tij e nje kengetar qe kendon poezite e tij...
Midis te mires dhe te keqes ka nje porte...e une do e hap!!!!
Mos u kenaq me horizontin..kerko pafundesine!!!
Une jam kshu sepse shpreh ate qe kam brenda...
Jeta eshte si nje pasqyre..te qesh ne qofte se e shikon duke qeshur...
Nuk do plakem kurre,se ja nje yll qe bie
Pasqyra eshte miku im me i mire sepse sa here qaje nuk qesh me mua...
Qesh,sepse s'mund te ..
Me pelqejne adoleshentet se cdo gje qe bejne e bejn per here te pare..
Te vrasesh eshte kurajo e momentit...te lesh te jetojne eshte kurajo e perjetshme..
Do jepja dhe jeten per te jetuar perjetesisht..
Ndonjehere mjafton nje cast per te harruar nje jete..e ndonjeher nuk mjafton e tere jeta per te harruar nje cast..
Pas gjakut,gjeja me e mire qe nje burre mund te japi,jane lotet e tije...
Dhashe gjithcka qe munda..jam nje poet qe tregon historite e tij e nje kengetar qe kendon poezite e tij...
Midis te mires dhe te keqes ka nje porte...e une do e hap!!!!
Mos u kenaq me horizontin..kerko pafundesine!!!
Une jam kshu sepse shpreh ate qe kam brenda...
Jeta eshte si nje pasqyre..te qesh ne qofte se e shikon duke qeshur...
Nuk do plakem kurre,se ja nje yll qe bie
Re: Jim Morison.
Për vdekjen, trishtimin dhe hidhërimet e dashurisë...
11. Prapa çdo loje ekziston ideali i vdekjes.
12.Të gjithë kërkojnë një mik, por asnjë nuk provon të bëhet i tillë.
13. Po u zgjove në mëngjes dhe nuk e pe diellin ose dielli je ti, ose ke vdekur.
14.
Përse nuk na lejojnë të dashurojmë në X
vjeç kur mund të vdesim në çdo moshë?!
15. Nuk ju kërkova unë të më lindni, ndaj më lini të jetoj.
16. Dikush pret shiun për të mos qarë vetëm.
17. Buzëqesh gjithnjë edhe pse buzëqeshja jote është e trishtuar,
sepse më i trishtuar se një buzëqeshje është trishtimi që nuk buzëqesh kurrë.
18. Jeta është veç një ëndërr në rrugën e vdekjes.
19. Uroj që kur të vdes të shkoj në parajsë, sepse ferrin e jetova këtu.
20. Dashuria është gëzimi i qenies 2, tmerri që mbetesh 1, frika që bëhesh 3.
21. Nëse juve ju mungon dikush në botë, për mua jeni ju që i mungoni botës.
22.
Mos qaj!!! Sepse në botë ekziston gjithnjë një
person që jeton për buzëqeshjen tënde.
11. Prapa çdo loje ekziston ideali i vdekjes.
12.Të gjithë kërkojnë një mik, por asnjë nuk provon të bëhet i tillë.
13. Po u zgjove në mëngjes dhe nuk e pe diellin ose dielli je ti, ose ke vdekur.
14.
Përse nuk na lejojnë të dashurojmë në X
vjeç kur mund të vdesim në çdo moshë?!
15. Nuk ju kërkova unë të më lindni, ndaj më lini të jetoj.
16. Dikush pret shiun për të mos qarë vetëm.
17. Buzëqesh gjithnjë edhe pse buzëqeshja jote është e trishtuar,
sepse më i trishtuar se një buzëqeshje është trishtimi që nuk buzëqesh kurrë.
18. Jeta është veç një ëndërr në rrugën e vdekjes.
19. Uroj që kur të vdes të shkoj në parajsë, sepse ferrin e jetova këtu.
20. Dashuria është gëzimi i qenies 2, tmerri që mbetesh 1, frika që bëhesh 3.
21. Nëse juve ju mungon dikush në botë, për mua jeni ju që i mungoni botës.
22.
Mos qaj!!! Sepse në botë ekziston gjithnjë një
person që jeton për buzëqeshjen tënde.
Re: Jim Morison.
Për jetën dhe veten...
1. Kam lindur duke qarë
kur të gjithë qeshnin. Do të vdes duke qeshur kur
të gjithë do qajnë!
2. Bëj që jeta
jote të jetë një ëndërr por mos lejo që
ëndrra të bëhet jeta jote!
3. Jeta më dhuroi tre zgjidhje: seks, drogë, dhe vdekje. Une zgjodha 2 të parat; e treta më zgjodhi mua.
4.
Dielli që perëndon të prek në shpirt vetëm
për të të kujtuar se të vodhi dhe një
ditë.
5. Mos jeto me frikën e vdekjes por vdis me gëzimin se ke jetuar.
6. Më mirë te humbasësh një çast të jetës sesa jetën në një çast.
7. Ne nuk jemi ata që jemi por vetëm ajo që të tjerët shohin tek ne.
8.
Derisa ngjyra e lëkurës do të jetë më
rëndësishme sesa ngjyra e syve, do të ketë
luftë.
9. Më mirë një fund i dëshpëruar sesa një dëshpërim pa fund.
10. Të lindësh e pastaj të vdesësh. Ky është absurditeti i jetës
1. Kam lindur duke qarë
kur të gjithë qeshnin. Do të vdes duke qeshur kur
të gjithë do qajnë!
2. Bëj që jeta
jote të jetë një ëndërr por mos lejo që
ëndrra të bëhet jeta jote!
3. Jeta më dhuroi tre zgjidhje: seks, drogë, dhe vdekje. Une zgjodha 2 të parat; e treta më zgjodhi mua.
4.
Dielli që perëndon të prek në shpirt vetëm
për të të kujtuar se të vodhi dhe një
ditë.
5. Mos jeto me frikën e vdekjes por vdis me gëzimin se ke jetuar.
6. Më mirë te humbasësh një çast të jetës sesa jetën në një çast.
7. Ne nuk jemi ata që jemi por vetëm ajo që të tjerët shohin tek ne.
8.
Derisa ngjyra e lëkurës do të jetë më
rëndësishme sesa ngjyra e syve, do të ketë
luftë.
9. Më mirë një fund i dëshpëruar sesa një dëshpërim pa fund.
10. Të lindësh e pastaj të vdesësh. Ky është absurditeti i jetës
Re: Jim Morison.
Hapja e valixhes
Moment i Liris së ngujuar
kur mëndja hapet dhe
gjithësi e pafund' shfaqet
& shpirti është lëshuar të endet
shkëlqime & të ngatërruara kërkime
këtu & atje për mësues & shokë
Moment i Liris
si i burgosuri
përpëlitje qepallash nën Diell
si insekt mole
nga vrima e tij
udhëtimi i parë i një fëmije
larg prej shtëpie
Ky Moment i Magjishëm Lirie.
Moment i Liris së ngujuar
kur mëndja hapet dhe
gjithësi e pafund' shfaqet
& shpirti është lëshuar të endet
shkëlqime & të ngatërruara kërkime
këtu & atje për mësues & shokë
Moment i Liris
si i burgosuri
përpëlitje qepallash nën Diell
si insekt mole
nga vrima e tij
udhëtimi i parë i një fëmije
larg prej shtëpie
Ky Moment i Magjishëm Lirie.
Re: Jim Morison.
I ikur në udhëtime
Buri i ikur jashtë, në udhëtimet pafund të anijeve,
T'i shpëtoj mëkatit & thëthirrës të qyteteve,
vështrues i kërthizës së yjeve të mëngjesit,
nga kuverta e anijes gjer në shpinë,
kryq ekuatorit & interpreton rituale
që qartësojnë nën fokus vdekjen,
të rrezikshmen njohje,
që i jep një raport të ri të shkuarës.
Të ndihesh në rrethina të ç'djallimit të
ritualeve të së shkuarës,
të presësh, ose kërkoshë burërimin
nën influencën e armës, instruktimin
e vrasjes së fëmijërisë më tej,
i pavetëdijshëm,
për një moment...
Buri i ikur jashtë, në udhëtimet pafund të anijeve,
T'i shpëtoj mëkatit & thëthirrës të qyteteve,
vështrues i kërthizës së yjeve të mëngjesit,
nga kuverta e anijes gjer në shpinë,
kryq ekuatorit & interpreton rituale
që qartësojnë nën fokus vdekjen,
të rrezikshmen njohje,
që i jep një raport të ri të shkuarës.
Të ndihesh në rrethina të ç'djallimit të
ritualeve të së shkuarës,
të presësh, ose kërkoshë burërimin
nën influencën e armës, instruktimin
e vrasjes së fëmijërisë më tej,
i pavetëdijshëm,
për një moment...
Re: Jim Morison.
Udhëkryqet
Udhëkryqet :
vënde ku fantazmat
jetojnë të vidhen në
veshët e udhëtarëve
duke i bërë kureshtar
për fatet e tyre.
Autostop pijesh :
" U thërras përsëri në errësirë
Zotave të fshehur në gjak"
- Hej si na thërret neve ?
Ti e di çmimin tonë.
Ai asnjiherë nuk ndryshon.
Vdekja jote do të jap jetë
& do të çlirojë ty nga
mizerabiliteti i fatit të vërtetë.
Por është tepër vonë.
- Po qe se të shoh përsëri
dhe flasë me ty & eci me ty,
nën shoqerinë tënde,
dhe pij mushtin e ajkës së kazanit
të bisedave të tua
thashë :
- Të riskoj ndryshkjen e shpirtit.
Të arrij për një moment
të grabis monedhat e floririt
në hambarin e anijes së piratëve
e të vendosem diku përgjithmonë
në lavdinë e pleqërisë.
- Si fytyra e të vendosurve diku
kurva helmonjëse & pijesh
fitore të përskuqura ushtarësh,
gjithsesi me triumfe & helmeta të çara,
lëkundëshëm nëpër karocat paralitike,
drejt pragut të rrugës së shenjtë.
(drita e çakmakut)
- Atëherë miku im më tej,
A mundesh ta përqeshësh vetveten ?!
- Jo.
- Shpejtë zërat tanë duhet të bëhen Një,
ose 1-shi duhet nga skena të largohet.
Udhëkryqet :
vënde ku fantazmat
jetojnë të vidhen në
veshët e udhëtarëve
duke i bërë kureshtar
për fatet e tyre.
Autostop pijesh :
" U thërras përsëri në errësirë
Zotave të fshehur në gjak"
- Hej si na thërret neve ?
Ti e di çmimin tonë.
Ai asnjiherë nuk ndryshon.
Vdekja jote do të jap jetë
& do të çlirojë ty nga
mizerabiliteti i fatit të vërtetë.
Por është tepër vonë.
- Po qe se të shoh përsëri
dhe flasë me ty & eci me ty,
nën shoqerinë tënde,
dhe pij mushtin e ajkës së kazanit
të bisedave të tua
thashë :
- Të riskoj ndryshkjen e shpirtit.
Të arrij për një moment
të grabis monedhat e floririt
në hambarin e anijes së piratëve
e të vendosem diku përgjithmonë
në lavdinë e pleqërisë.
- Si fytyra e të vendosurve diku
kurva helmonjëse & pijesh
fitore të përskuqura ushtarësh,
gjithsesi me triumfe & helmeta të çara,
lëkundëshëm nëpër karocat paralitike,
drejt pragut të rrugës së shenjtë.
(drita e çakmakut)
- Atëherë miku im më tej,
A mundesh ta përqeshësh vetveten ?!
- Jo.
- Shpejtë zërat tanë duhet të bëhen Një,
ose 1-shi duhet nga skena të largohet.
Re: Jim Morison.
Kuaj tropikal
Deku i poshtëm i anijespo digjet.
Stalla po merr fund
Fermerët rendin përjashta
Me kova uji ndër duar
Lëkura e kuajve po piqet.
Ata shqelmojnë muret e stallës,
( tmerri në sytë e kuajve
mundet të shqyej ose
përmbyti krejt qiellin.)
Flokë dëbore filluan mbi
ata, prej përallës të bien,
sirenat e këmbanoreve
zhurmonin në majat e direkëve.
Shumë prej dëshmitarëve
e kanë të vështirë,
të përshkruajnë detarët
posht flakëve në hambarë.
Deku po jepte shpirt nën flakë,
koha erdhi anijen për të braktisur.
Tashmë poshtë thellsisë së detit
buzëqeshje të dëshpëruara flluskonin
nëpër ajrin e ftohtë të natës
së shqetësuar.
Koridore tropikale
Thesare tropikale
çfarë na ka prurë kaq larg
prej të ngrohtit ekuator ?!
Tashmë që kemi nevoj për diçka
diçka krejt të re
ndërsa gjithçka tjetër po mbytet
mundet të kalërojmë gjithçka,
ndër sytë e kuajve,
t'i bëjmë ata të qajnë,
t'i vëmë veçse në gjumë
Deku i poshtëm i anijespo digjet.
Stalla po merr fund
Fermerët rendin përjashta
Me kova uji ndër duar
Lëkura e kuajve po piqet.
Ata shqelmojnë muret e stallës,
( tmerri në sytë e kuajve
mundet të shqyej ose
përmbyti krejt qiellin.)
Flokë dëbore filluan mbi
ata, prej përallës të bien,
sirenat e këmbanoreve
zhurmonin në majat e direkëve.
Shumë prej dëshmitarëve
e kanë të vështirë,
të përshkruajnë detarët
posht flakëve në hambarë.
Deku po jepte shpirt nën flakë,
koha erdhi anijen për të braktisur.
Tashmë poshtë thellsisë së detit
buzëqeshje të dëshpëruara flluskonin
nëpër ajrin e ftohtë të natës
së shqetësuar.
Koridore tropikale
Thesare tropikale
çfarë na ka prurë kaq larg
prej të ngrohtit ekuator ?!
Tashmë që kemi nevoj për diçka
diçka krejt të re
ndërsa gjithçka tjetër po mbytet
mundet të kalërojmë gjithçka,
ndër sytë e kuajve,
t'i bëjmë ata të qajnë,
t'i vëmë veçse në gjumë
:: Bota Shqipetare :: Letërsia :: Shkrimtare te huaj
Faqja 1 e 1
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi