POEZI PER NENEN

Nje Nene

Sa lot kish derdhur ne vetmi,
sa "ah"! tek zoti pat derguar,
kete vec shpirti i saj e di
dhe zoti lart n'e paste degjuar.

Gjithcka qe prekte behej lot
dhe loti ndriste syte e tretur;
ah, mrekullite qe kish kjo bote,
kaq mizorisht ia pati fshehur.

Gjithe zine e mbledhur neper jete
a thua vdekja do t'ia trese?
E luti vdekjen "eja shpejt"-
dhe vdekja s'mund te mos e merrte.

Drita

Drite quhej nena ime,
E mjera drite nuk pa kurre,
helmin qe la pas,
s'e ka as gjarperi nen gure.

Lodhje. Plage. Trishtim.
Te njohu emrin qe le pas,
te njohu brenga e shpirtit tim.
me ligje vdekja qan mbi ty;
tani je larg, moj e shkrete,
mbi ballin tend,
hedh hijen nje selvi.
Nene e braktisur... Pese femije...
Dheu s'te tret,
nga dheu me ben drite.

NENE E DASHUR!

Nga gjiri yt u rrita o nene
Me buzeqeshjen tende jetova
Tani kur ike ne ameshim mendoj
Athua ndonjehere te hidherova?

Tere naten pa gjume ke qendrua
Me rrite me ushqeve me edukove
Asnjehere nuk ngrite zerin ne mua
E dij qe ne amshim me vuajtje shkove!

Tani u rrita edhe une o nene
Por nuk jam e lumtur pa Ty
Ah sa do doja te kisha pran
Qe ti puthi edhe njehere ata sy

	LETRA E NENES

Biri im, kjo është një

letër,
nga nëna jote, një plakë e gjorë.
Mbas kohës që na largoi, si askënd tjetër,
më në fund lapsin mora në

dorë!

2.
Sa herë loti rrugën ma preu,
mjegull e syve shikimin vodhi.
Diell i zjarrtë acarin theu,
zemër e

nënës tutje s’të hodhi!

O biri im, shoh që je rritur,
je bërë i madh, në trup e mendje…
Veç mos harro, gjykim i

ndritur,
t’keqen flak nga shpirti, pa fjalë, me endje!

4.
Si të gjithë nënat, ashtu dhe unë,
shikimin tres

tutje, larg, tek e ardhmja…
Kurrë mos harro, të dua shumë,
e drejta e nënës është më e madhja!

5.
Të paktën

këtë letër, ti bir, lexoje,
aty, veç dhembjes, ka plot urime.
Më pas, në do, grise, coptoje,
siç ke coptuar dhe

zemrën time!

6.
Para 40 vitesh, kur një doktoreshë,
për shtatzëninë më lajmëroi,
mes shoqesh u ndjeva si

luaneshë,
krah’ i gëzimit botën pushtoi!

7.
Të gjitha nënat e dinë se e mira,
merr tjetër vlerë kur pret një

fëmijë.
Bashkë me agimet më të bukura, më të dlira
dhe det i trazuar i shqetësimeve do të vijë!
8
Në trup të

mbajta jo pak, nëntë muaj,
flija e ngrihesha me vështirësi.
Si mund të mendoja që do t’bëhesha e huaj,
kur vuajtjet

më shtonin veç dashuri!?

9.
Asgjë s’ma zvogëlonte dashurinë për ty,
dita-ditës mezi prisja të të shihja.
E ku

kish më të lumtur se ne të dy,
për të varrosur djallin rrëmihja, rrëmihja!…

10.
Gëzohesha tek ndjeja t’ëmblat

lëvizje,
për peshën tënde, që shtohej çdo ditë.
Të ndjeja tek rriteshe dhembje pas dhembjeje,
mes momentesh të

mbushura plot shpresa e frikë!

11.
Më në fund erdh’ çasti kur ankthi larg humbi,
mes dhembjesh që as lapsi, as

gjuha s’mund t’i shprehë.
Mbas shumë mundimesh jeta vdekjen mundi,
dhuratën që ta jep Zoti askush s’mund ta

bjerrë!…

12.
E qara jote u përzie me lotët e mi,
të shihja e s’ngopesha nga gëzimi, mrekullia…
Për vite të

tëra të mbajta në gji,
të lava, të shplava me duart e mia!

Prehrin e bëra shtrat për ty, o bir,
qumështin tim

ushqimin më të preferuar.
Në netët e gjata t’i ndrisje si xhevahir,
unë vigjëloja e qetë, e

lumturuar!…

14.
Lodhesha aq shumë, që ti të gëzoje,
mirësitë e mësimit prisja të shijoja.
Prisja me padurim

diç të më kërkoje
e me gjithë shpirt, bir, të ta dhuroja!

15.
Kaluan mjaft vite e unë me këtë

gjendje,
mëndeshë e gëzuar, durimtare e mirë.
Për ty s’ndjeja lodhje, mëdyshje e hamendje,
shërbëtore e papërtuar,

pa sqimë, pa smirë!…

16.
Dhe nuk të vonuan shenjat e burrërisë,
kish ardhur koha për të të martuar.
Më në

fund po ndaheshe nga krahët e djalërisë,
një agim i ri të ishte afruar!

17.
Martesa s’vonoi, ky ligj i

bekuar,
por, oh, që n’ditën e dasmës zemra m’u thërmua.
Lotë gëzimi me dhembje rridhnin ngatërruar,
një re e

çuditshme pranë m’u afrua!…

Dhe sot, sa keq që s’je më ai që njoh,
më braktise dhe e harrove, ti bir, hakun

tim.
Kalojnë vite të tëra e unë nuk të shoh,
zërin s’ta dëgjoj e kridhem në trishtim!…

19.
O bir i dashur,

s’të kërkoj shumë, veç pak,
këtë sjellje nënëmira kurrë nuk e priti.
Tashmë jam e lodhur, e dobësuar, plakë,
si e

mohove atë që të rriti!?

20.
Nëse një e huaj diç do të dhuronte,
do t’i ishit mirënjohës, si ti dhe

fëmija.
Vallë, si mundi djali kaq shpejt të harronte,
mirësitë e nënës, nga zemërligësia!?

21.
Sa herë që

zemra ime për ty mirë dëgjon,
sa shumë që gëzohet, aq shtang e hutuar.
اfarë gjynahu kam bërë që nuk më

viziton,
mos vallë hakun tënd s’e kam plotësuar?!…

22.
O biri im i shtrenjtë, dua të të shoh,
në mes

besimtarësh e jo me qafirët.
Më jep shpërblimin e mos më moho,
mëshira e All-llahut është për të mirët!
23.
A

s’ka ardhur koha që zemra të të zbutet,
për një plakë të përvuajtur që e coptoi malli?
Zemra e njeriut si aspak nuk

tutet,
kur nënën e ka flakur porsi një gur zalli!?…

24.
Jo bir, jo, s’do ankohem e lutem kundër teje,
s’do e

shfaq zemërimin, do e bluaj në vetvete.
Asgjë s’ka fuqi të të ndajë prej meje,
paçka se pikëllimi po më tret ndër

vete!

25.
Dyert e qiellit do të hapeshin shpejt,
s’do të kish pengesë për lutjet e mia.
All-llahu do t’i

përgjigjej kësaj nëne të shkretë,
mbi ty e familjen tënde do zbriste fatkeqësia!

26.
Oh, jo, nuk do ta bëj, se

ti je im bir,
ke qenë dhe do të mbetesh pranverë e jetës sime.
Ke ndritur e më ndrit porsi xhevahir,
paçka se më ke

lënë mes detit plot gulçime!

27.
Kthe rrugë, biri im, thinjat po të dalin,
vitet kalojnë shpejt e do të bëhesh

plak.
Me lot të mërzisë ke për ta lutur dhe ti djalin,
e vërteta është e vërtetë dhe haku është hak!

Ki frikë të

madhin Zot ndaj nënës që të pret,
besimi i vërtetë di t’i mposhtë pengesat.
Pendohu tek Krijuesi, si rob i

sinqertë,
e dije se tek All-llahu grumbullohen ankesat!

29.
Kushdo që bën mirë, qoftë sa një thërrmijë,
do ta

shohë atë, pa më të voglin dyshim.
Por dhe dënimi shpejt do ta arrijë,
atë që bën keq e s’ngutet në pendim!…
_________________

Shpirti im është

përmalluar
Është tretur bërë shkumë
Ka shumë kohë s’të kam takuar
Të dua nënë të dua shumë.

2.
Syri im

është duke qarë
Po rrjedh lot tamam si shi,
ka shumë kohë që s’të kam parë
ka kohë nënë që s’rri me ty.

3.


Veshi im është shurdhuar
është bërë porsi bori,
zërin tend më s’ka dëgjuar
shërohet nënë po t’dëgjoi

ty.

4.
Goja ime rri e heshtur
ska dëshirë të nxjerr më fjalë
shpirti im është shumë i etur
e dogji

malli për ty o nënë.

5.
Zemra ime digjet flakë
nga malli u bë hi e shkrumb,
të kujtoj unë ditë e natë
të

dua nënë të dua shumë.

6.
Dora ime më nuk shkruan
rri e ngrirë porsi një shkëmb,
zemra ime për ty

vuan
shpirti nënë për ty më dhëmb.

7.
Këmba ime s’do të ecë
si një lis qëndron në vënd,
s’di ç’të bëjë

këmba e shkretë
do të vij në drejtimin tënd.

8.
Ti je yll që shumë ndriçon
mëshira e Zotit mbi

tokë,
ti je ajo që më gëzon
pa ty s’ka kuptim kjo botë.

9.
Ti je hëna që dritë bën
me këtë dritë gjej

rrugën unë
ti çdo dhembje ma shëron
të dua nënë të dua shumë.

10.
Me përgjërim zemra ime
të lutet çdo

ditë o Zot
mëshiro Ti nënën time
dhe të gjitha nënat në botë
_________________

Larg vendlinjes i pa shpi,
i pa shpres, dhe pa shoqeri.
Eci rrugve si i humbur,
zemer thyer, jo i lumtur.

Me djeg malli per vendlindjen,
me djeg malli per nenen time.
Qe e lash me duar ne gji,
tu i rrjedh loti, si femi.

Fjala e fundit rruga e mbar,
mos me harro, te kam djal.
Te kam djal, e me ke nene,
te qoft hallall gjirin qe ta kam dhene.

Te qoft hallall o biri i im,
ty t'ka nena t'vetmin trim.
Me edhe nje here,
mbeta vetem, dhe e mjere.

Ne at qast u largova,
ni vend te humbur une mbarova.
I pa njohur per q'do njeri,
i pa jete, pa ardhmeri.

Ulem n'sofer per te ngren,
me merr malli per te thirr nene.
Pikon loti pa u ndal,
nuk harroj, me ke djal.

S'hahet buka, s'kalon dita,
kur te lash nuk e dita,
ah sa shume u merzita.
U merzita per te pare,
nuk harroj, te kam nene.

Kalojn muaj, kalojn vite,
nena ime, si me prite.
DHasht ALLAHU te gjej gjalle,
e ta shuaj kete mall.
Te takoj edhe nji here,
te perqafoj, si ather.

nje vajz qe se ka njohur nene e saj

Per ty moj nene...

Pse me le moj nena ime?
un linda dhe ti vdiqe
nuk te njoh
Por edi se ti je ne zemren time
ne enderr shpesh te shoh
edhe pse ste njoh?
Shpesh her te shoh ne fotografi
por nuk ma heq ate mall ti

Kur degjoja femijet
duke thirrur nanë
se di se sa lotet
per faqe me ran..?

Qaj si nje qyqe ne rremë
pse sme kthehesh moj nënë?
te varri me ki qdo mengjes
eja njeher se po te pres..?

Nene o nene jam mbet e vetmuar shum
Qdo pjese trupit me dhemb nene
Kam shum nete te gjata pa gjum
E tera jam e dermuar nene
Nuk gjej prehje askund!

E dij qe smund te me ndihmosh
E dij qe je shum larg meje
Te lutem lutjen te ma pranosh
Merrem afer teje

Pse nuk me pranon o nene
A je hidherua me mua
Jam e lodhur o nene

Me Mungon

Nena ime e Dashur
ti mua me mungon
dhe do te me mungosh
Nene pergjithmone.

Me mungojn mendimet e tua
fjalet e embla qe mi ke then
me mungon koha me ty
qe se bashku e kaluam.

Me mungojn momentet
se bashku me ty
me mungojn buzeqeshjet
qe se bashku i pata me ty.

Ne qiell kur shikoj
me shkelqejn keto Yje
se per ty Nene
jam duke mendu.

Mirpo nganjeher
po ri dhe mendoj
Nena ime e Dashur
Ty kurr nuk te harroj

po kalojn ditet po kalojn dhe muajt
por lotet e mi akoma moj nene nuk me jan larguar
me ka marr malli moj nene te te perqafoj
me ka marr malli zerin tend te degjoj
me mungon shum por askujt nuk i tregoj
keto fjal me thoje dhe un me lot po i kujtoj
me bere shum dhurata
me le mjaft kujtime
por me e bukra qe
kur te degjoja zerin moj nena ime
me pyesin shum veta si esht jeta pa nene
mund tju jap nji kuptim vetem
qe jeta pa nene esht si nata pa hen

ZEMER E EMBEL ME DASHURI

e kush tjeter mund te jete veq ti
nene fjale me te embel ska bota
nene e para fjale qe belbezon foshnja
ne kraharorin tend ,me aromen tende nis jeta
Vitet kalojne dashurine per nenen ato se mposhtin dot
ZEMER E EMBEL ME DASHURI
qe mbjell veq paqe e dashuri
je ti o nena ime je ti
Dashuria jote eshte e vetmja pije qe shpirtin ma sheron
Aroma e lekures tende eshte magji
e perqafuar te pushosh ne kraharorin tend
ndonese me thinja ne koke
ti gjithmone ndihesh femije
ZEMER E EMBEL ME DASHURI
e shtrenjte e pa krahasueshme e vetme je ti
nje zemer e madhe qe din veq te fale e te dhuroje
parajse e shpirtit per qdo femije
ti per ne thurr endrra
tek ti behen sa shfajsime ehh sa justifikime
Parajse e jetes je ti
nje veshtrim ne sy qka ndodh brenda meje
e ndjen veq ti
ndjenja kurre ste genjejne
para se te ndodh ekeqe e mire
zemra jote ndje parandjen qdo jot gezimi apo trishtime qe rrjedh ne syte e mi
ZEMER E EMBEL ME DASHURI
E DASHR E SHTRENJTE E VETME NENE JE TI

Nena thesar i cmuar.

Nena eshte nje perkedheje e deshirueshme
Nje shikim i embel
Nje buzeqeshje e ngrohte
Nje lule e njome,qe lind me kengen e pranveres
Nje yll qe shkelqen ne qiell
Nje engjell i ardhur nga qielli
Nje diell qe shkeqen dhe ngroh token
Nje thesar i cmuar, i fshehur ne nje ishull desert

Nana


Sa e madhe ishe moj nane,
E me cfaqesh kudo qe jam;
Ne ballin tend kish nje vend
Sa krejt jeta ime qe qon!


Une qe isha i djallezuar,
Ne perleshje,me sherr e i ngaterruar;
Te shkaktova shume telashe,
Ti kurre s`me le te vetmuar.


Nje dite, me traste ne krahe
Me nise per ne horizontin tim;
Ne balle shkelqimin tend,
Ne zemer bartja bekim.


Kaluan muaj dhe vite
Decenje, qe s`i mbaje mend;
Ne zemer te bartja moj nane,
Ne shkolle,ne loje e ne kuvend.


Kur kisha provimin e fundit,
Ne anderr, ne salle te kam pa;
M`u cfaqe si nje yll
Nga gezimi, shume kam qa!


Tash ,qe prehesh ne amshim,
Une te kam prane-megjithese s`te kam;
Lengon ky shpirti im,
per vitet qe na ndane.


Kur te vjen vjeshta ime,
Le te jete nje dite pa shi;
Le te bjen puhize e lehte,
Te me merr e me bie te ti.


Ta shoh edhe nje here nanen,
Qe me bani kamb e dore;
Te qmallemi ne ,
E te shkojme ne rrugen tone.


Nipat e mbesat tua,
le te luten kur te vijne;
Nje lutje per gjyshen
Nje per shpirtin tim.

Je krijesa qe ka me te bukurin emer
je ti ajo qe sme don me fjal
por me zemre
Nene e dashur nene
ty te kam rreze dielli

Vjershë për nënën
një herë isha e sëmurë
u treta , me ethe u drobita
nga shtrati
dot s`u ngrita
Për netë të tëra nëna
pa gjumë , pa ngrënë
u pikëllua
sy këputura ajo
rrinte mbi mua
mbi kokë më erdhën
motrat , vëllau
e plotë të tjerë
po si kujdesi i nënës
su gjenka asnjëherë
se motrat i zu gjumi
vëllau s`mund të duronte
kur hapa sytë
mbi mua prap nëna më qëndronte
Kur pashë atë mbi kokë
dy pika lot lëshova
më ngrohu buzëqeshja
atëherë u shërova
Prandaj në zemrën time
një emër është skalitur
një fjalë e shtrenjtë në jetë
oh , nënë emër i ndritur

Letra e Nenes"


Biri im, kjo eshte nje leter,
nga nena jote, nje plake e gjore.
Mbas kohes qe na largoi, si askend tjeter,
me ne fund lapsin mora ne dore!

2.
Sa here loti rrugen ma preu,
mjegull e syve shikimin vodhi.
Diell i zjarrte acarin theu,
zemer e nenes tutje s'te hodhi!

O biri im, shoh qe je rritur,
je bere i madh, ne trup e mendjeŠ
Vec mos harro, gjykim i ndritur,
t'keqen flak nga shpirti, pa fjale, me endje!

4.
Si te gjithe nenat, ashtu dhe une,
shikimin tres tutje, larg, tek e ardhmjaŠ
Kurre mos harro, te dua shume,
e drejta e nenes eshte me e madhja!

5.
Te pakten kete leter, ti bir, lexoje,
aty, vec dhembjes, ka plot urime.
Me pas, ne do, grise, coptoje,
sic ke coptuar dhe zemren time!

6.
Para 40 vitesh, kur nje doktoreshe,
per shtatzenine me lajmeroi,
mes shoqesh u ndjeva si luaneshe,
krah'i gezimit boten pushtoi!

7.
Te gjitha nenat e dine se e mira,
merr tjeter vlere kur pret nje femije.
Bashke me agimet me te bukura, me te dlira
dhe det i trazuar i shqetesimeve do te vije!
8
Ne trup te mbajta jo pak, nente muaj,
flija e ngrihesha me veshtiresi.
Si mund te mendoja qe do t'behesha e huaj,
kur vuajtjet me shtonin vec dashuri!?

9.
Asgje s'ma zvogelonte dashurine per ty,
dita-dites mezi prisja te te shihja.
E ku kish me te lumtur se ne te dy,
per te varrosur djallin rremihja, rremihja!Š

10.
Gezohesha tek ndjeja t'emblat levizje,
per peshen tende, qe shtohej cdo dite.
Te ndjeja tek rriteshe dhembje pas dhembjeje,
mes momentesh te mbushura plot shpresa e frike!

11.
Me ne fund erdh'casti kur ankthi larg humbi,
mes dhembjesh qe as lapsi, as gjuha s'mund t'i shprehe.
Mbas shume mundimesh jeta vdekjen mundi,
dhuraten qe ta jep Zoti askush s'mund ta bjerre!Š

12.
E qara jote u perzie me lotet e mi,
te shihja e s'ngopesha nga gezimi, mrekulliaŠ
Per vite te tera te mbajta ne gji,
te lava, te shplava me duart e mia!

Prehrin e bera shtrat per ty, o bir,
qumeshtin tim ushqimin me te preferuar.
Ne netet e gjata t'i ndrisje si xhevahir,
une vigjeloja e qete, e lumturuar!Š

14.
Lodhesha aq shume, qe ti te gezoje,
miresite e mesimit prisja te shijoja.
Prisja me padurim dic te me kerkoje
e me gjithe shpirt, bir, te ta dhuroja!

15.
Kaluan mjaft vite e une me kete gjendje,
mendeshe e gezuar, durimtare e mire.
Per ty s'ndjeja lodhje, medyshje e hamendje,
sherbetore e papertuar, pa sqime, pa smire!Š

16.
Dhe nuk te vonuan shenjat e burrerise,
kish ardhur koha per te te martuar.
Me ne fund po ndaheshe nga krahet e djalerise,
nje agim i ri te ishte afruar!

17.
Martesa s'vonoi, ky ligj i bekuar,
por, oh, qe n'diten e dasmes zemra m'u thermua.
Lote gezimi me dhembje rridhnin ngaterruar,
nje re e cuditshme prane m'u afrua!Š

Dhe sot, sa keq qe s'je me ai qe njoh,
me braktise dhe e harrove, ti bir, hakun tim.
Kalojne vite te tera e une nuk te shoh,
zerin s'ta degjoj e kridhem ne trishtim!Š

19.
O bir i dashur, s'te kerkoj shume, vec pak,
kete sjellje nenemira kurre nuk e priti.
Tashme jam e lodhur, e dobesuar, plake,
si e mohove ate qe te rriti!?

20.
Nese nje e huaj dic do te dhuronte,
do t'i ishit mirenjohes, si ti dhe femija.
Valle, si mundi djali kaq shpejt te harronte,
miresite e nenes, nga zemerligesia!?

21.
Sa here qe zemra ime per ty mire degjon,
sa shume qe gezohet, aq shtang e hutuar.
اfare gjynahu kam bere qe nuk me viziton,
mos valle hakun tend s'e kam plotesuar?!Š

22.
O biri im i shtrenjte, dua te te shoh,
ne mes besimtaresh e jo me qafiret.
Me jep shperblimin e mos me moho,
meshira e All-llahut eshte per te miret!
23.
A s'ka ardhur koha qe zemra te te zbutet,
per nje plake te pervuajtur qe e coptoi malli?
Zemra e njeriut si aspak nuk tutet,
kur nenen e ka flakur porsi nje gur zalli!?Š

24.
Jo bir, jo, s'do ankohem e lutem kunder teje,
s'do e shfaq zemerimin, do e bluaj ne vetvete.
Asgje s'ka fuqi te te ndaje prej meje,
packa se pikellimi po me tret nder vete!

25.
Dyert e qiellit do te hapeshin shpejt,
s'do te kish pengese per lutjet e mia.
All-llahu do t'i pergjigjej kesaj nene te shkrete,
mbi ty e familjen tende do zbriste fatkeqesia!

26.
Oh, jo, nuk do ta bej, se ti je im bir,
ke qene dhe do te mbetesh pranvere e jetes sime.
Ke ndritur e me ndrit porsi xhevahir,
packa se me ke lene mes detit plot gulcime!

27.
Kthe rruge, biri im, thinjat po te dalin,
vitet kalojne shpejt e do te behesh plak.
Me lot te merzise ke per ta lutur dhe ti djalin,
e verteta eshte e vertete dhe haku eshte hak!

Ki frike te madhin Zot ndaj nenes qe te pret,
besimi i vertete di t'i mposhte pengesat.
Pendohu tek Krijuesi, si rob i sinqerte,
e dije se tek All-llahu grumbullohen ankesat!

29.
Kushdo qe ben mire, qofte sa nje therrmije,
do ta shohe ate, pa me te voglin dyshim.
Por dhe denimi shpejt do ta arrije,
ate qe ben keq e s'ngutet ne pendim!Š

Marre nga libri me titull "Letra e Nenes" te autorit "Behauddin Gashi

Kam mall.

Sapo dielli lind
zogu nis shtegton
fjalet e mia nenes
me cicerima ai ja con

Ne ballkon del nena
e me lot ajo qan
per te birin ne mergim
ka mall ta kete prane

shume here mendoja
kur prane nenes rrija
sado larg te jem
ne zemren e saj te flija

ah moj nene e embla nene
ne zemren time je gjithmone prane
je per mua me te vertete
me e shtrenjta ne kete jete