Poezi nga Sofie Malaj.!
3 posters
:: Bota Shqipetare :: Letërsia :: Shkrimtare Shqiptare
Faqja 1 e 2
Faqja 1 e 2 • 1, 2
Poezi nga Sofie Malaj.!
E shqetësuar ndërkohë me hapa të rëndë
Ai ecën poshtë e lart dhomës së pritjes
Porsi një anije që heq spirancën zvarrë
Që batohet mes ngritjes e rrëzimit në rrymë,
Dhe shkul zinxhirin e spirancës.
Zëra të panjohur prej larg dhe prej këtu
Tinguj nga era dhe nga deti tinguj
E thërasin dhe i pëshpërijnë rrëzë veshit tim,
“Sofie! Përse qëndron ti këtu?
Eja jashtë dhe ec mbas meje!”
Ai ecën poshtë e lart dhomës së pritjes
Porsi një anije që heq spirancën zvarrë
Që batohet mes ngritjes e rrëzimit në rrymë,
Dhe shkul zinxhirin e spirancës.
Zëra të panjohur prej larg dhe prej këtu
Tinguj nga era dhe nga deti tinguj
E thërasin dhe i pëshpërijnë rrëzë veshit tim,
“Sofie! Përse qëndron ti këtu?
Eja jashtë dhe ec mbas meje!”
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
Shikoj malet lart puthin Qiellin
Dhe dallgët njëra tjetrën shtrëngojnë;
Asnjë motërze lule nuk ja falim
Kur ajo përbuz vëllanë
Dhe rreze arti tokën mbërthen
Dhe dritë hëna detin puthi
Gjithë kjo ëmbëlsi sa vlen
Nëse mua nuk më puth ti?
Dhe dallgët njëra tjetrën shtrëngojnë;
Asnjë motërze lule nuk ja falim
Kur ajo përbuz vëllanë
Dhe rreze arti tokën mbërthen
Dhe dritë hëna detin puthi
Gjithë kjo ëmbëlsi sa vlen
Nëse mua nuk më puth ti?
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
Mosha e ankesave me rininë s'mund të rrojnë tok
Rinia është plot kënaqsira, pleqëria plot me kujdes
Rinia si agim vere, pleqëria si i dimrit mot
Rinia si guxim vere, pleqëria si dimri i ftoht
Rinia është plot me sport, pleqëria s'merr dot frymë
Rinia është e shkathët, pleqëria është e këputur;
Rinia është e nxehtë dhe e fortë, pleqëria e dobët dhe e ftohtë
Rinia është e egër dhe pleqëria është e zbutur.
Pleqëri Të urrej ty
rini, të adhuroj;
O i dashuri ime, i dashuri ime është e ri!
Pleqëri, të shpërfill ty: O, bari i ëmbël, harbo,
Për mendimin tim më kështu mos qëndro.
Rinia është plot kënaqsira, pleqëria plot me kujdes
Rinia si agim vere, pleqëria si i dimrit mot
Rinia si guxim vere, pleqëria si dimri i ftoht
Rinia është plot me sport, pleqëria s'merr dot frymë
Rinia është e shkathët, pleqëria është e këputur;
Rinia është e nxehtë dhe e fortë, pleqëria e dobët dhe e ftohtë
Rinia është e egër dhe pleqëria është e zbutur.
Pleqëri Të urrej ty
rini, të adhuroj;
O i dashuri ime, i dashuri ime është e ri!
Pleqëri, të shpërfill ty: O, bari i ëmbël, harbo,
Për mendimin tim më kështu mos qëndro.
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
Eci përmes hullisë së gjatë që çon tek të vdekurit e heshtur.
Ëndërroj për borën, për kuajt prej zjarri,
për dimrin e fjalëve.
Shoh drurë të djegur, anije që mbyten,
pulëbardha të zëna nga ngrica.
Eci përgjatë lumit prej gjaku dhe lotësh
që përshkon rrënojat shqetësuese.
Eci përgjatë mermerit të ftohtë që të jep të dridhura
dhe këndoj një këngë të vjetër dhe të çuditshme,
që thotë që sot dhe përgjithmonë
krimbi është në frutin e kalbur
Ëndërroj për borën, për kuajt prej zjarri,
për dimrin e fjalëve.
Shoh drurë të djegur, anije që mbyten,
pulëbardha të zëna nga ngrica.
Eci përgjatë lumit prej gjaku dhe lotësh
që përshkon rrënojat shqetësuese.
Eci përgjatë mermerit të ftohtë që të jep të dridhura
dhe këndoj një këngë të vjetër dhe të çuditshme,
që thotë që sot dhe përgjithmonë
krimbi është në frutin e kalbur
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
Nuk ju ndjek më
nuk ju jam më e përkushtuar
nuk ju jam më besnike
endem sipas qejfit tim
jashtë shtigjesh të bekuar
endem në kufijtë e jetës sime
dua gjithashtu
siç nuk kam dashur kurrë
vijën e lakuar të fatit
nuk ju jam më e përkushtuar
nuk ju jam më besnike
endem sipas qejfit tim
jashtë shtigjesh të bekuar
endem në kufijtë e jetës sime
dua gjithashtu
siç nuk kam dashur kurrë
vijën e lakuar të fatit
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
Një zog në dorën time këndon
një cicërimë të ëmbël …
dhe fluturimi
ah fluturimi…
dhe qiell ah qielli…
Kur ndjek një yll
Kur ndjek pas një yll…
atëhere shtëpia, librat, ti vetë,
deti, qielli dhe çastet humbin.
fillon pastaj…të ecë nëpër terr një natëz muzike
dhe shpirtit
ahh shpirtit
i çelen udhët !
një cicërimë të ëmbël …
dhe fluturimi
ah fluturimi…
dhe qiell ah qielli…
Kur ndjek një yll
Kur ndjek pas një yll…
atëhere shtëpia, librat, ti vetë,
deti, qielli dhe çastet humbin.
fillon pastaj…të ecë nëpër terr një natëz muzike
dhe shpirtit
ahh shpirtit
i çelen udhët !
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
Oh, unë vrapoj, vrapoj,nuk mund të ec ndryshe
Oh, ç’vrap ditësh,
Vitesh fluturimi që s’të rritin më
një hap para të tjerëve për të qenë i fundit
megjithëse e di, oh e di, pas vjen pashmangshëm rëzimi …
por dua, pse mundem, pse besoj
që kjo është shpresa.
Oh, ç’vrap ditësh,
Vitesh fluturimi që s’të rritin më
një hap para të tjerëve për të qenë i fundit
megjithëse e di, oh e di, pas vjen pashmangshëm rëzimi …
por dua, pse mundem, pse besoj
që kjo është shpresa.
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
Bardhesia e trotuareve
te veres
ne shandanet e menduar
me vite te zjarrte
si kjo dite,
tek hijet e zbehta
te diteve te nxehta
ku fokusohen idete
e marramendjes.
Me mendimet e lodhura
dhe fjalet e trashura
e ulur diku,
pak rendesi ka, ku;
djersa qe na afron
me bulezat e tij
qe kujtojne permallshem
orgazmat e dikurshme
dhe fjalet qe na kane eksituar.
Une e ti, jemi te paqarte!
Na akuzojne
si te pakuptueshem, ndonjehere,
dhe ndonjehere
na evitojne per kete arsye.
E kuptueshme: jemi te paqarte!
Me afrohet koka
drejt tavolines
kur shkruaj, dhe poezia
me rreshqet
prej sysh feminore
pa driten brenda tyre, por,
nuk perseritemi;
fale dikujt qe nuk njohim.
Dhe ja, prape, ne kete tavoline...
pa sfonde per t'u clodhur,
me duart e lodhura mbi te,
pa ditur c'ka mbetur pa thene
e qe ne mund te shtojme ende...
nese duhet te shtojme!
te veres
ne shandanet e menduar
me vite te zjarrte
si kjo dite,
tek hijet e zbehta
te diteve te nxehta
ku fokusohen idete
e marramendjes.
Me mendimet e lodhura
dhe fjalet e trashura
e ulur diku,
pak rendesi ka, ku;
djersa qe na afron
me bulezat e tij
qe kujtojne permallshem
orgazmat e dikurshme
dhe fjalet qe na kane eksituar.
Une e ti, jemi te paqarte!
Na akuzojne
si te pakuptueshem, ndonjehere,
dhe ndonjehere
na evitojne per kete arsye.
E kuptueshme: jemi te paqarte!
Me afrohet koka
drejt tavolines
kur shkruaj, dhe poezia
me rreshqet
prej sysh feminore
pa driten brenda tyre, por,
nuk perseritemi;
fale dikujt qe nuk njohim.
Dhe ja, prape, ne kete tavoline...
pa sfonde per t'u clodhur,
me duart e lodhura mbi te,
pa ditur c'ka mbetur pa thene
e qe ne mund te shtojme ende...
nese duhet te shtojme!
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
Ne vend te huaj
As une,
As ai
Nuk jemi skllever.
Kurse ty
Te duket sikur te kjo treve
Je zoti yne
E pret per ty qe te kendojme nje Te deum.
Per ne ti je
Si perendi e vdekur,
Qe s’ke as lutes,
Po nuk ke as tempull…
Nga ti nuk presim
Qe buken e perditshme te na falesh.
Ne kemi te sigurte dhe te nesermen.
E perditshmja eshte
Qe te te shkulim ty
Dhe te te flakim si nje dhemballe e kalbur
As une,
As ai
Nuk jemi skllever.
Kurse ty
Te duket sikur te kjo treve
Je zoti yne
E pret per ty qe te kendojme nje Te deum.
Per ne ti je
Si perendi e vdekur,
Qe s’ke as lutes,
Po nuk ke as tempull…
Nga ti nuk presim
Qe buken e perditshme te na falesh.
Ne kemi te sigurte dhe te nesermen.
E perditshmja eshte
Qe te te shkulim ty
Dhe te te flakim si nje dhemballe e kalbur
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
Sikur ëndërr e keqe është jeta
Tej çdo mase e trishtueshme,
Atë që ajo na ofron përherë
Janë vetëm ditët e mjerueshme!
Trotuareve, nëpër çdo skaj
Duar të shtrira ndihmë kërkojnë,
Me lotë në sy dhe brengë në zemër
Çdo kalimtarë të rastit vështrojnë!
Dhe rrallë kush kurrizin përkulë
Që të ju vej një lek në grusht,
E mbëmja vjen, fëmijët presin
Lypsari i ngratë është zënë ngusht!
Dhe të tillët shtohën pa para
Rrugët janë të mbushura plotë,
Që mallkojnë çdo ditë që vjen
Bashkë me ditën kur erdhën n'këtë botë!
Askush kokën për ta nuk can
Në gji të vetin nuk i don kush,
E zemra e lypsarve është e ngrirë
Kurse koka iu digjet prush!
Tej çdo mase e trishtueshme,
Atë që ajo na ofron përherë
Janë vetëm ditët e mjerueshme!
Trotuareve, nëpër çdo skaj
Duar të shtrira ndihmë kërkojnë,
Me lotë në sy dhe brengë në zemër
Çdo kalimtarë të rastit vështrojnë!
Dhe rrallë kush kurrizin përkulë
Që të ju vej një lek në grusht,
E mbëmja vjen, fëmijët presin
Lypsari i ngratë është zënë ngusht!
Dhe të tillët shtohën pa para
Rrugët janë të mbushura plotë,
Që mallkojnë çdo ditë që vjen
Bashkë me ditën kur erdhën n'këtë botë!
Askush kokën për ta nuk can
Në gji të vetin nuk i don kush,
E zemra e lypsarve është e ngrirë
Kurse koka iu digjet prush!
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
E uluR perball detit, ne kete qetsi pa fund
sot po pres diellin, e para dua ta shoh un.
Sot e du t'gjithin per vehte, dua qe rrezet t'ia digjoj
e me nxehtsin e tij, te ftohtin ta largoj.
Ja, ja tani prej detit po del
siper ujit celet, rrezet po hedh.
Nata e turpshme largohet, pse u trem se di
pse me diellin s'po takohet
pse pak bashk nuk rrin.
Ndoshta jan moter e vlla, keshtu imagjinoj
kohen pergjysem e kan ndar
se nuk mendojn nje soj.
Du t'kem forcen e fjalen e duhun, qe sot ti pajtoj
me fjalt e dhimbjes time, dua ti bashkoj.
Dielli tash merr forc, e drejt qiellit shkon
zhurma nis e zgjohet, dhe ket hapsin e pushton.
sot po pres diellin, e para dua ta shoh un.
Sot e du t'gjithin per vehte, dua qe rrezet t'ia digjoj
e me nxehtsin e tij, te ftohtin ta largoj.
Ja, ja tani prej detit po del
siper ujit celet, rrezet po hedh.
Nata e turpshme largohet, pse u trem se di
pse me diellin s'po takohet
pse pak bashk nuk rrin.
Ndoshta jan moter e vlla, keshtu imagjinoj
kohen pergjysem e kan ndar
se nuk mendojn nje soj.
Du t'kem forcen e fjalen e duhun, qe sot ti pajtoj
me fjalt e dhimbjes time, dua ti bashkoj.
Dielli tash merr forc, e drejt qiellit shkon
zhurma nis e zgjohet, dhe ket hapsin e pushton.
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
Bashke jemi te lumtur,
sikur ne parajse te na kene futur.
Une dhe ti, kalojme shume mire,
dhe shpesh here qeshim si femije.
Eh, sa e bukur eshte jeta,
kur une ate me ty e kaloj,
sa te bukura jane castet kur ty te perqafoj.
Faleminderit, engjelli im, jetes time
i ke dhene nje kuptim,
e ke mbushur ate plot gjalleri,
eh sa shume te dua,kjo nuk ka pafundesi
sikur ne parajse te na kene futur.
Une dhe ti, kalojme shume mire,
dhe shpesh here qeshim si femije.
Eh, sa e bukur eshte jeta,
kur une ate me ty e kaloj,
sa te bukura jane castet kur ty te perqafoj.
Faleminderit, engjelli im, jetes time
i ke dhene nje kuptim,
e ke mbushur ate plot gjalleri,
eh sa shume te dua,kjo nuk ka pafundesi
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
Ne nje mengjes te mrrolur
do te nisem rrugeve
dhe do te dua jeten
ashtu siq duan lulet ne livadh
ashtu siq duan bari i njome
i lepitur per toke
qe ne njomesin time
te shkel kemba e tij
rruge do te rrugetoj
neper natyre
e lumtur si me ty zemer
do te nisem rrugeve
dhe do te dua jeten
ashtu siq duan lulet ne livadh
ashtu siq duan bari i njome
i lepitur per toke
qe ne njomesin time
te shkel kemba e tij
rruge do te rrugetoj
neper natyre
e lumtur si me ty zemer
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
Dy yje
U pane dy yje sysh mes tyre dhe kete nate,
- shpejt u skuqen,
- boten ndriçuan.
U aviten dhe flertuan bashke shume gjate,
- pastaj u puthen,
- u dashuruan.
U perqafuan prej shikimeve te mia tinzare,
- e u turperuan,
- udhen moren.
U kredhen ne te artat rreze krrepuskolare,
- ku dhe jetuan,
- me qiellin prore.
U pane dy yje sysh mes tyre dhe kete nate,
- shpejt u skuqen,
- boten ndriçuan.
U aviten dhe flertuan bashke shume gjate,
- pastaj u puthen,
- u dashuruan.
U perqafuan prej shikimeve te mia tinzare,
- e u turperuan,
- udhen moren.
U kredhen ne te artat rreze krrepuskolare,
- ku dhe jetuan,
- me qiellin prore.
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
per se largu me mall te kujtoj
per se largu nji puthje dua te dergoj
per se largu nji her te perqafoj
per se largu dhe nji here doren te ta shtrengoj
por cdo gje moj nene esht e kot
se ti tashme ndodhesh ne tjeter bot
nese i degjon moj nen fjalet e zemres time
eja nji her pran ne endrren time
me thuaj nji fjal dhe me mbush me perqafime
per se largu nji puthje dua te dergoj
per se largu nji her te perqafoj
per se largu dhe nji here doren te ta shtrengoj
por cdo gje moj nene esht e kot
se ti tashme ndodhesh ne tjeter bot
nese i degjon moj nen fjalet e zemres time
eja nji her pran ne endrren time
me thuaj nji fjal dhe me mbush me perqafime
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
DURRËSI
Mos qaj lulen që mbeti vet
Por qaje djalin që iku në det
Durrësi e Dyrrahu një etni
Denbabaden q y t e t i ri
Në tokën e pasur të Dyrrahut
Deti i shqipeve vetë ligjëron
Një tërmet që i ra Durrësit
Nisë një dramë me sa vijon;
Më tragjikët i mbyti dheu
Kripa e Durrësit kripë flori
Nga të gjallët e atij tërmeti
Mbeti r ë r a e një lot në sy
Deti i Durrësit det me plazh
Ylli i Durrësit yll me gjirmë
e r a rërën e dredh e tund
dallga detin e do me fund
Dashnori Durrësit puth thellë
Me të puthura fëmijën nxjerr
I gjithë qyteti puth me zjarr
puthja Durrësin e mban gjall
Mos qaj lulen që mbeti vet
Por qaje djalin që iku në det
Durrësi e Dyrrahu një etni
Denbabaden q y t e t i ri
Në tokën e pasur të Dyrrahut
Deti i shqipeve vetë ligjëron
Një tërmet që i ra Durrësit
Nisë një dramë me sa vijon;
Më tragjikët i mbyti dheu
Kripa e Durrësit kripë flori
Nga të gjallët e atij tërmeti
Mbeti r ë r a e një lot në sy
Deti i Durrësit det me plazh
Ylli i Durrësit yll me gjirmë
e r a rërën e dredh e tund
dallga detin e do me fund
Dashnori Durrësit puth thellë
Me të puthura fëmijën nxjerr
I gjithë qyteti puth me zjarr
puthja Durrësin e mban gjall
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
Si pikat e shiut në verë
që reja i bashkon, janë
dhe të puthurat tona
që shpirti i dëshiron
Mos më pëlqe i dashur
se unë jam e dashuruar
thuamë s’i do të bëhet
nëse ne mbetemi larg
Kraharori më digjet
zemra çfarë s’më thotë
mos më pëlqe i dashur
se pa ty
Mos më pëlqe i dashur
nën këto pika s h i u
se jam e pafuqishme
që ty të kundërshtoj
Mos më pëlqe i dashur
se u n ë të dashuroj
nën këto pika s h i u
zemra çfarë s´më thotë!..
që reja i bashkon, janë
dhe të puthurat tona
që shpirti i dëshiron
Mos më pëlqe i dashur
se unë jam e dashuruar
thuamë s’i do të bëhet
nëse ne mbetemi larg
Kraharori më digjet
zemra çfarë s’më thotë
mos më pëlqe i dashur
se pa ty
Mos më pëlqe i dashur
nën këto pika s h i u
se jam e pafuqishme
që ty të kundërshtoj
Mos më pëlqe i dashur
se u n ë të dashuroj
nën këto pika s h i u
zemra çfarë s´më thotë!..
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
Kur të skuqet dielli si qershizë e pjekur
E Muzg i mbrëmjes të bjer mbi pyll
Në u gjëndsh vetëm, në qofsha vdekur
Do të shndrij nga lart për ty një yll
Mjafton me sy t'ja bësh me shenjë
Do të ulet porsi zog mbi gjeth
Nëse për mua të mbyt ty brengë
Në drit të yllit do t'më gjesh.
E Muzg i mbrëmjes të bjer mbi pyll
Në u gjëndsh vetëm, në qofsha vdekur
Do të shndrij nga lart për ty një yll
Mjafton me sy t'ja bësh me shenjë
Do të ulet porsi zog mbi gjeth
Nëse për mua të mbyt ty brengë
Në drit të yllit do t'më gjesh.
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
C'jan kta tinguj qe m'djegin endrren
Me perkundin N'prag t'lumturis
e ti per mua shijoje zemren
edhe notat e dashuris.
Nje nate pa gjume ,nje nat me shum
Nje nate e ndezur,nder deje e fikur drita
me prek aty ketu ndjenjat, qe kerjon gjum
E ashtu g'dhendur, dekor dhome me ze dita.
E ti kerko ne qiell yje sa me shum
deri sa une te jem ne gjum
Kur te jem z'gjuar diten me diell
veshtir se do ket yje ne qiell.
E ti po ik nga une sikur mendafsh i fshehur nate
qe rrjedh si burim drini,freski hiqe ket vape.
qithcka eshte e ditur,qe une nje nate me shum
pa gjum po rri,e ti ndjeku me yjet ne gjum.
Me perkundin N'prag t'lumturis
e ti per mua shijoje zemren
edhe notat e dashuris.
Nje nate pa gjume ,nje nat me shum
Nje nate e ndezur,nder deje e fikur drita
me prek aty ketu ndjenjat, qe kerjon gjum
E ashtu g'dhendur, dekor dhome me ze dita.
E ti kerko ne qiell yje sa me shum
deri sa une te jem ne gjum
Kur te jem z'gjuar diten me diell
veshtir se do ket yje ne qiell.
E ti po ik nga une sikur mendafsh i fshehur nate
qe rrjedh si burim drini,freski hiqe ket vape.
qithcka eshte e ditur,qe une nje nate me shum
pa gjum po rri,e ti ndjeku me yjet ne gjum.
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
Dua te rreshqas mbi lekuren tende
te mbushur fruta deti
ti pushtoj ishujt e pergdhelur
nder ujvar.
Dua te shkrihem ne puthje
te buta te lulezoj
mbi lumturin tende
Te ike nga ky vaj.
Te peshperis ne qafen tende
duke tretur
fjalet me te bukura
Jeta ime.
Rreshqas ,bertas
lekundem
pluhur i ndjenjes tende
e te zemer time.
te mbushur fruta deti
ti pushtoj ishujt e pergdhelur
nder ujvar.
Dua te shkrihem ne puthje
te buta te lulezoj
mbi lumturin tende
Te ike nga ky vaj.
Te peshperis ne qafen tende
duke tretur
fjalet me te bukura
Jeta ime.
Rreshqas ,bertas
lekundem
pluhur i ndjenjes tende
e te zemer time.
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
Nje pershendetje vendit te pa harruem
Neper maja lugina pyje brigje bregore
me nje kange te shpirtit tim
a ju kujtohem dikur.
Qe kur ruaja shtatin tuj
e ju me ushqenit me nje dredhz
nje pish nje flak e nje gjumsht plot fuqi
E flija afer qiellit sikur me te madhen perendi.
A ju kujtohet dashnia ime
qe e harruem sot,jam larg
se desha tu thrras me gjidh zanin tim
tu them se jam ketu,ja ku e keni shpirtin tim.
Do te kthehem nje dit
I plakur i e thinjur i ber plis i bardh
Edhe ateher dikur
Do ju kendoj me qith mallin qe kam.
Neper maja lugina pyje brigje bregore
me nje kange te shpirtit tim
a ju kujtohem dikur.
Qe kur ruaja shtatin tuj
e ju me ushqenit me nje dredhz
nje pish nje flak e nje gjumsht plot fuqi
E flija afer qiellit sikur me te madhen perendi.
A ju kujtohet dashnia ime
qe e harruem sot,jam larg
se desha tu thrras me gjidh zanin tim
tu them se jam ketu,ja ku e keni shpirtin tim.
Do te kthehem nje dit
I plakur i e thinjur i ber plis i bardh
Edhe ateher dikur
Do ju kendoj me qith mallin qe kam.
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
Ne oborr kur shkova
ne dy gjunje aty rash
u ula token time perqafova
Ne dritare nanen pash
E une u permallova
lot e gezim ,perqafime e vaj
Nane e baba te ber tok
Djalin presin prej mergimi
Erdha te dashurit e mi sot
Dua keng e valle gezimi.
Miq e dashamir kur ndegjuan
Te gjith me vrap erdhen per te me pare
ishte dita me e gezuar lot e gezim e vaj
valle pa ndal ,motra e vogel thoshte
shiko shiko kush ka ardh
Vellau ne me ishte var
ah shpirti i mergimtarit qaj e
Nena me shikonte
e syve te saj su besonte
Perseri afer me afrohej
e sa embel me ledhatonte.
Pas disa ditesh erdh dita e largimit
Erdhe perseri malli e rruga e mergimit
Ishte me i ran se per her te pare
Qe te gjith edhe vet u perqafuam ne vaj.
Pellumbi nenes perseri ike fluturim
Eja mos me harro moj nane
Dora e saj ne koken time
ah sa peshoj aq rane.
Me lot ne sy u nisa rrugetimit
Ku peshon kjo zemer e e madhe
ne folen e keti te cmendurit mergimit
ne dy gjunje aty rash
u ula token time perqafova
Ne dritare nanen pash
E une u permallova
lot e gezim ,perqafime e vaj
Nane e baba te ber tok
Djalin presin prej mergimi
Erdha te dashurit e mi sot
Dua keng e valle gezimi.
Miq e dashamir kur ndegjuan
Te gjith me vrap erdhen per te me pare
ishte dita me e gezuar lot e gezim e vaj
valle pa ndal ,motra e vogel thoshte
shiko shiko kush ka ardh
Vellau ne me ishte var
ah shpirti i mergimtarit qaj e
Nena me shikonte
e syve te saj su besonte
Perseri afer me afrohej
e sa embel me ledhatonte.
Pas disa ditesh erdh dita e largimit
Erdhe perseri malli e rruga e mergimit
Ishte me i ran se per her te pare
Qe te gjith edhe vet u perqafuam ne vaj.
Pellumbi nenes perseri ike fluturim
Eja mos me harro moj nane
Dora e saj ne koken time
ah sa peshoj aq rane.
Me lot ne sy u nisa rrugetimit
Ku peshon kjo zemer e e madhe
ne folen e keti te cmendurit mergimit
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
YLLI IM
Nje lumturi ne qiell mbreteroj
dhe mu duke se ne mua ra
ne gjoksin time peshoj
emrin dashuri ne zemer la.
Iku si hije e leht pa mund
dhe ylle nje qiell u ba
shpirtin tim e shkund
sa her drit ne mua ka..
Dhe sa her merzitur jam
para yllit tim ne gjunje kam ra
ashtu si yll nate u ndez
Aty voglush si gjithmon me pa!
Mblodhi gjith fuqin e drites
mua te me ndriqoj
por rruga ime e laarget
ishte terr nuk mundi zemra ta ndriqoj.
Dhe nje nate me shum
kur u luta per ty
yll ime nuk erdhi
gjumi me mori aty..
Dhe ne enderr aty jam
pres dikush zemren te ma ngjall..
Nje lumturi ne qiell mbreteroj
dhe mu duke se ne mua ra
ne gjoksin time peshoj
emrin dashuri ne zemer la.
Iku si hije e leht pa mund
dhe ylle nje qiell u ba
shpirtin tim e shkund
sa her drit ne mua ka..
Dhe sa her merzitur jam
para yllit tim ne gjunje kam ra
ashtu si yll nate u ndez
Aty voglush si gjithmon me pa!
Mblodhi gjith fuqin e drites
mua te me ndriqoj
por rruga ime e laarget
ishte terr nuk mundi zemra ta ndriqoj.
Dhe nje nate me shum
kur u luta per ty
yll ime nuk erdhi
gjumi me mori aty..
Dhe ne enderr aty jam
pres dikush zemren te ma ngjall..
Re: Poezi nga Sofie Malaj.!
lot me bien
sa here qe te kujtoj ty
flasin lotet per ty
zeri i loteve eshte ne syte e mi
kam dhe nete
qe henen se shikoj
ndoshta hena
fshihet ne syte e tu
do te doja ta shikoja
ku imazhin tend
te ma percillte
ne syte e mi
te dua
dhe ne zemer te ndjej
te dua
dhe lotet me bien
si gjethet e vjeshtes
dhimbja shpirtin ma tret
dashuria mes loteve
si nje pishtar,syte mi djeg
por ky pishtar
sdo te shuhet kurre
ndezur do te qendroj
vetem per ty
rrugen drejt meje ta ndricoj.
sa here qe te kujtoj ty
flasin lotet per ty
zeri i loteve eshte ne syte e mi
kam dhe nete
qe henen se shikoj
ndoshta hena
fshihet ne syte e tu
do te doja ta shikoja
ku imazhin tend
te ma percillte
ne syte e mi
te dua
dhe ne zemer te ndjej
te dua
dhe lotet me bien
si gjethet e vjeshtes
dhimbja shpirtin ma tret
dashuria mes loteve
si nje pishtar,syte mi djeg
por ky pishtar
sdo te shuhet kurre
ndezur do te qendroj
vetem per ty
rrugen drejt meje ta ndricoj.
Faqja 1 e 2 • 1, 2
Similar topics
» Mir se erdhet Sofie Malaj
» Soni Malaj shtatzënë?
» Dashuria mes Soni Malaj dhe Mirko
» Ikën Soni Malaj nga “Dancing with the stars
» Soni Malaj, jetë të re me Mirkon në Spanjë
» Soni Malaj shtatzënë?
» Dashuria mes Soni Malaj dhe Mirko
» Ikën Soni Malaj nga “Dancing with the stars
» Soni Malaj, jetë të re me Mirkon në Spanjë
:: Bota Shqipetare :: Letërsia :: Shkrimtare Shqiptare
Faqja 1 e 2
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi